سکینه عبدی - استادیار دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی اهر، دانشگاه تبریز

در در بوم نظام های کشاورزی، علف های هرز از عوامل مهم کاهش عملکرد گیاهان زراعی می باشند. استفاده بی رویه علف کش ها علاوه بر آثار زیانبار زیست محیطی، مقاومت بیش از پیش علفهای هرز به این مواد شیمیایی را به دنبال داشته و در نتیجه، ظهور گونه های مقاوم تر یکی از مهم ترین تبعات آن است. به همین جهت در حال حاضر تلاش جهانی به منظور یافتن عصاره های طبیعی برای کنترل علف های هرز در حال انجام است که هرگونه موفقیت در این امر به کاهش قابل توجه علف کش های شیمیایی منجر خواهد شد. این پدیده که با عنوان دگرآسیبی شناخته می شود، اثر متقابل گیاهان بر یکدیگر از نقطه نظر مواد شیمیایی را به نمایش می گذارد. کاربرد علف کشهای شیمیایی برای کنترل علفهای هرز در مزارع، نگرانی هایی را در مورد سلامت انسان و محیط زیست برانگیخته است. این در حالی است که تجزیه بقایای برخی از گیاهان در خاک ترکیباتی بر جای می گذارد که ممکن است رویش علفهای هرز در زراعت بعدی را محدود و کاربرد علف کش برای کنترل علفهای هرز را منتفی سازد. بنابر این، گیاهان پوششی در کنار عصاره های حاصل از گیاهان دگرآسیب، از جمله ابزارهای موثر در مدیریت غیرشیمیایی علفهای هرز در کشاورزی پایدار به شمار می روند.

علف کش، علف هرز، کشاورزی پایدار، گیاهان پوششی