علی مرادی - هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلام آبادغرب
محسن صفاریان - هیات علمی دانشگاه پیام نور

امروزه در شهرهای بزرگ و کلان شهرها شاهد افزایش فاصله گیری اجتماعی و روانی انسان ها در تعاملات روزمره هستیم و طیف ریادی از مردم در برخوردهای روزمره نسبت به همدیگر بی تفاوت و بی اعتنا هستند. مطالعه حاضر باهدف بررسی عوامل اجتماعی مرتبط با بی تفاوتی با تمرکز بر شهر کرمانشاه انجام شده است. این مطالعه با روش توصیفی از نوع پیمایشی و با استفاده از ابزار پرسشنامه ساختار یافته بر روی تعداد ۶۴۳ نفر از شهروندان ۱۸ سال به بالای شهر کرمانشاه انجام گردید. تجزیه و تحلیل داده های به دست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS و استفاده از آزمون هایی مانند همبستگی و مقایسه میانگین ها و برای آزمون مدل تجربی پژوهش از رگرسیون چندگانه و تحلیل مسیر استفاده به عمل آمد. نتایج به دست آمده نشان می دهد که میان گرایش های دینی(۱۲/۰- =r)، میزان فردگرایی(۱۸/۰=r)، میزان سلامت اجتماعی (۲۵/۰- =r)، میزان نشاط اجتماعی(۳۲/۰- =r)، میزان امید به آینده(۲۲/۰- =r)، وضعیت سنی (۱۴/۰=r) و میزان تحصیلات (۱۳/۰=r) با بی تفاوتی اجتماعی شهروندان دارای رابطه معناداری می باشد. نتایج رگرسیون نشان می دهند که پنج متغیر نشاط اجتماعی(۷۶/۴- T=)، سلامت اجتماعی ۱۲/۴- T=)، دینداری(۲۰۸/۲- T=)، سن(۵۳/۴ T=) و میزان فردگرایی(۰۶۳/۵ T=) وارد معادله رگرسیون شده و روی هم رفته توانستند مقدار ۴۶/۰ از تغییرات درونی متغیر بی تفاوتی را تبیین کنند.

بی تفاوتی اجتماعی, نشاط اجتماعی, فردگرایی, امید به آینده, گرایش های دینی