تیمور محمدی - دانشکده اقتصاددانشگاه علامه طباطبایی
عباس شاکری - استاد دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی
مهدی تقوی - استاد دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی
حسن سامانی پور - دانشجوی دکتری اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی- کارشناس بانک مرکزی( اداره سیاستها و مقررات ارزی)

عملکرد بانک های حاضر در بورس اوراق بهادار تهران نشان می دهد زیان انباشته بانک ها از مرز خطر فراتر رفته است که این امر ثبات شبکه بانکی را تهدید می کند. برخلاف تصور عامیانه، افزایش نرخ ارز وضعیت بانکها را بهبود نمی دهد و مقاله فعلی در جهت پاسخگویی به این پرسش تهیه شده است که آیا با افزایش نرخ ارز، بانکها در شرایط باثبات مالی قرار خواهند گرفت یا اینکه برای این امر آستانه مشخصی وجود دارد، هدف مقاله کنونی بررسی ثبات مالی بانکی و برآورد سطح آستانه نرخ ارز اثرگذار بر آن می باشد. لذا با به کار گیری مجموعه ای از متغیرهای اقتصاد کلان از قبیل تورم، نرخ ارز، رشد تولید ناخالص داخلی و همچنین متغیرهای ترازنامه ای بانک ها منجمله سود، حقوق صاحبان سهام، مطالبات غیر جاری و وام(تسهیلات) به بررسی ثبات مالی بانکی می پردازیم. بدلیل نقش کلیدی و لنگر بودن نرخ ارز در مطالعه صورت گرفته با تمرکز بر این متغیر از منظر جهت و اندازه تاثیر، سطح آستانه نرخ ارز اثرگذار بر ثبات مالی بانکها برآورد می شود. الزاما افزایش بی حد و مرز نرخ ارز، وضعیت بانکها را بهبود نمی دهد و با صعود نرخ ارز از ۱۲.۲۶۰ ریال در سال ۱۳۹۱ میزان ثبات مالی بانکها روند نسبتا ثابتی را طی می کند و با افزایش نرخ ارز تا سطح آستانه ۴۵.۶۲۷ ریال این روند ادامه می یابد لیکن پس از آستانه مورد اشاره، ثبات مالی بانکی تغییر جهت می دهد بدین معنا که عبور نرخ ارز پس از سطح آستانه ۴۵.۶۲۷ ریال منجر به کاهش ثبات گردیده است. در این پژوهش برای برآورد پارامترهای مدل، روش گشتاورهای تعمیم یافته درقالب مدل پنل پویا مورد استفاده واقع شده و ۳۱ بانک کشور در دوره زمانی سالهای ۱۳۸۵ تا ۱۳۹۷مورد مطالعه قرار گرفته است.

نرخ ارز, آستانه, ثبات مالی, بانک, شاخص