کامبیز کریمی - دانشجوی دکتری روانشناسی تربیتی، گروه روانشناسی، دانشکده اقتصاد و علوم اجتماعی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران
کیوان کاکابرایی - استادیار گروه روان شناسی، دانشکده روان شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاه، ایران
علی محمدی - کارشناسی ارشد مشاوره خانواده، دانشگاه آزاد اسلامی واحدکرمانشاه، ایران
قباد علی پناه - آموزش و پرورش شهرستان دالاهو، کرمانشاه، ایران

اضطراب امتحان پدیده ای شایع و مهم آموزشی است که تاثیر فراوانی بر عملکرد افراد و میزان پیشرفت آنها در سنین مختلف دارد. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش ابعاد کمال گرایی و جهت گیری هدف در پیش بینی اضطراب امتحان است. پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل تمام دانش آموزان دختر و پسر مقطع متوسطه، دبیرستان های دولتی عادی است که در سال تحصیلی ۱۳۹۳-۹۴ در استان کرمانشاه مشغول به تحصیل بوده اند. نمونه این پژوهش شامل ۱۳۴ دانش آموز (۷۰ دختر و ۶۴ پسر) است که با استفاده از روش نمونه گیری چندمرحله ای انتخاب شدند. نتایج نشان می دهد بین کمال گرایی منفی و اضطراب امتحان رابطه مثبت معنادار وجود دارد (۰۰۱/۰ < P). همچنین بین مولفه های تسلط– اجتناب و عملکرد– اجتناب با اضطراب امتحان نیز رابطه مثبت معناداری وجود دارد. در مقایسه بین دخترها و پسرها، تفاوت معناداری در ارتباط بین متغیرها مشاهده نشد. همچنین یافته های تحلیل رگرسیون گام به گام نشان می دهد متغیر های کمال گرایی و جهت گیری هدف به همراه متغیر کمکی جنسیت نزدیک به ۵۰ درصد تنوع نمره های اضطراب امتحان را پیش بینی می کنند. می توان چنین نتیجه گرفت با آگاهی رسانی درباره ارتباط این متغیر ها با یکدیگر و تاثیرگذاری این عوامل در ایجاد و تداوم اضطراب امتحان و همچنین با ارائه شیوه های مناسب آموزشی و رویکرد های نوین یادگیری، زمینه را برای کاهش این سازه منفی در امر یادگیری و افزایش میزان پیشرفت تحصیلی فراهم ساخت.

اضطراب امتحان, کمال گرایی, جهت گیری هدفی, دانش آموزان متوسطه