حجت اله سیاوشی - دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی، پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی، تهران، ایران
حمید آقا علی نژاد - دانشیار فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
علی کاشی - استادیار رفتار حرکتی، پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی، تهران، ایران
محمد علی سمواتی شریف - دانشیار فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران
معصومه هلالی زاده - استادیار فیزیولوژی ورزشی، پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی، تهران، ایران

هدف این پژوهش، نورم سنجی آمادگی جسمانی دانش آموزان کم توان ذهنی توسط آزمون آمادگی جسمانی استاندارد کانادایی (CSTF) بود؛ براین اساس، ۳۱۴ دانش آموز (۱۱۵ دختر و ۱۹۹ پسر) کم توان ذهنی آموزش پذیر (دامنه بهره هوشی: ۷۰-۵۰، سن: ۵۵/۲ ± ۵۳/۱۸ سال)، ازطریق مدارس استثنایی استان همدان انتخاب شدند. نخست، قد، وزن، و نمایه توده بدنی دانش آموزان سنجیده شدند. سپس، آزمون های میدانی انعطاف پذیری، استقامت و قدرت ماهیچه ای و اکسیژن مصرفی بیشینه (VO۲max)، توسط مجموعه آزمون CSTF برآورد شدند. آمار توصیفی، آزمون آنوای یک سویه و صدک های ۲۰، ۴۰، ۶۰ و ۸۰، برای آنالیز داده ها و تدوین هنجارهای آن استفاده شدند.نتایج نشان داد که تفاوت معناداری بین دختران و پسران در هریک از متغیرهای استقامت عضلانی، قدرت ماهیچه ای و اکسیژن مصرفی بیشینه وجود داشت (۰.۰۵ >P)؛ اما انعطاف پذیری تفاوت معنا داری را نشان نداد (۰.۰۵P >). میانگین و انحراف استاندارد آزمون انعطاف پذیری ۸۹/۹ ± ۸۵/۱۹ (سانتی متر)، شنای سوئدی ۴۸/۸ ± ۸۹/۱۱ (عدد)، درازونشست ۵۴/۹ ± ۲۶/۱۹ (عدد در دقیقه)، قدرت پنجه ۶۴/۵ ± ۷۴/۱۴ (کیلوگرم) و ظرفیت هوازی ۹۷/۵ ± ۵۱/۶۰ (میلی لیتر بر کیلوگرم در دقیقه) بود. داده های پژوهش حاضر می توانند برای نمره دهی و درجه بندی دانش آموزان دختر و پسر کم توان ذهنی استان همدان به کار روند.

آزمون کانادایی, نورم سنجی, کم توان ذهنی, آمادگی بدنی, قدرت, استقامت, انعطاف پذیری