اثر هشت هفته تمرین مقاومتی شدید و متوسط بر بیان miR-۱ و miR-۲۰۶ عضلانی و IGF-۱ سرمی در موش های صحرایی نر سالمند نژاد ویستار
عنوان مقاله: اثر هشت هفته تمرین مقاومتی شدید و متوسط بر بیان miR-۱ و miR-۲۰۶ عضلانی و IGF-۱ سرمی در موش های صحرایی نر سالمند نژاد ویستار
شناسه ملی مقاله: JR_JSP-12-46_003
منتشر شده در در سال 1399
شناسه ملی مقاله: JR_JSP-12-46_003
منتشر شده در در سال 1399
مشخصات نویسندگان مقاله:
زهره شانظری - دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه شهرکرد
محمد فرامرزی - استاد فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه شهرکرد
ابراهیم بنی طالبی - دانشیار فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه شهرکرد
روح الله همتی - استادیار بیوشیمی، دانشگاه شهرکرد
خلاصه مقاله:
زهره شانظری - دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه شهرکرد
محمد فرامرزی - استاد فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه شهرکرد
ابراهیم بنی طالبی - دانشیار فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه شهرکرد
روح الله همتی - استادیار بیوشیمی، دانشگاه شهرکرد
یکیازپیامدهایمهم وشایعدرافرادسالمند،آتروفیعضلانی وابستهبهسنیاهمانسارکوپنیاست.سارکوپنیاباکاهش چشمگیردرقدرتوتودهعضلانیهمراه است. هدف از انجام این پژوهش، بررسی تاثیر تمرین مقاومتی شدید و متوسط بر بیان miR-۱، miR-۲۰۶ بافت عضله و IGF-۱ سرم موشهای صحرایی نر سالمند نژاد ویستار بود. ۳۰ سر موش صحرایی نر نژاد ویستار (۲۳ ماه) به صورت تصادفی در دو گروه تجربی و یک گروه کنترل شامل گروه تمرین مقاومتی با شدت متوسط (تعداد = نه)، تمرین مقاومتی با شدت زیاد (تعداد = هشت) و گروه کنترل (تعداد = هشت) قرار گرفتند. تمرین مقاومتی شامل هشت هفته تمرین مقاومتی نردبان با شدت زیاد (۸۰ درصد از MVCC) و شدت متوسط (۶۰ درصد از MVCC) و پنج روز در هفته بود. بعد از دوره تمرین، بیانmiR-۱ و miR-۲۰۶ به روش RT–PCR در عضلات نعلی و خم کننده دراز شست پا و IGF-۱ در سرم اندازهگیری شد. تجزیه وتحلیل آماری با استفاده از آزمون آنوای یک طرفه با سطح معناداری (P < ۰.۰۵) انجام شد. نتایج نشان داد که بیان miR-۱ و miR-۲۰۶ در دو گروه مقاومتی شدید و مقاومتی متوسط نسبت به گروه کنترل پایینتر و غلظت IGF-۱ در دو گروه مقاومتی شدید و مقاومتی متوسط نسبت به گروه کنترل به طور معناداری بیشتر بود (P < ۰.۰۵). تمرین مقاومتی شدید در عضله خم کننده دراز شست پا در هر دو متغیر miR-۱ و miR-۲۰۶ تاثیر بیشتری داشت و در متغیر IGF-۱ نیز تاثیر مداخله قدرتی شدید بیشتر از مداخله دیگر بود. به نظر میرسدتمرین مقاومتیبا شدتهای متوسط و زیاد میتواند باعث تغییر در سطوح استراحتی برخی میکروRNAهای مرتبط با آتروفی عضلانی (miR-۱ و miR-۲۰۶) و سطوح سرمی پروتئین هدف آن ها (IGF-۱) و احتمالا جلوگیری از سارکوپنیا در افراد سالمند شود.
کلمات کلیدی: miR-۱, miR-۲۰۶, IGF-۱, سارکوپنیا
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1229958/