یگانه جلالی - کارشناسی ارشد مهندسی کامپیوتر، دانشکده مهندسی کامپیوتر، دانشگاه صنعتی شاهرود، شاهرود، ایران
سعید یارمحمدی - دانشجوی دکترای مهندسی پزشکی، گرایش بیوالکتریک، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز، تهران، ایران
سیده زهرا صفوی - کارشناسی ارشد مهندسی پزشکی، گرایش بیوالکتریک، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ابهر، زنجان، ایران
شاهین قربان نژاد - کارشناسی برق، دانشکده برق و کامپیوتر، دانشگاه اسفراین، خراسان شمالی، ایران

هوش مصنوعی، طی چند دهه گذشته نقش مهم و رو به رشدی در جهان داشته است. هوش مصنوعی وفناوری های مرتبط با آن به طور فزاینده ای در تجارت و زندگی رواج دارند و به تدریج در حوزه سلامت استفادهمی شوند. الگوریتم های یادگیری ماشین عمدتا ویژگی هایی را از داده ها استخراج می کنند، مانند “ویژگیهای” بیماران و نتایج پزشکی مورد علاقه در حوزه سلامت، هوش مصنوعی از الگوریتم ها و نرم افزارهای پیچیدهبرای تجزیه و تحلیل داده های پزشکی پیچیده استفاده می کند. هوش مصنوعی برای اهداف درمانی و تحقیقاتیمختلفی از جمله تشخیص بیماری، مدیریت بیماری های مزمن، ارائه خدمات درمانی و کشف دارو مورد استفادهقرار می گیرد. فناوری هوش مصنوعی پتانسیل مراقبت از بیمار، فرآینده ای اداری سازمان های داروسازی و تواناییتشخیص بیماری را بهتر از انسان دارد. چند سالی است که استفاده از ربات های هوش مصنوعی در عمل هایجراحی رواج یافته است. علاوه بر آن از هوش مصنوعی برای اتوماسیون کردن نوبت دهی، برنامه دهی به بیماران،کمک به نسخه نویسی پزشکان، تحقیقات پزشکی و درمانی و … استفاده می شود. از آنجا که امروزه بحث هوشمصنوعی در حوزه درمان و سلامت، تبدیل به مسئله ای چالش برانگیز شده است؛ در این مقاله سعی بر آن شدهاست که گردآوری کلی از کارها و پژوهش های موجود در اختیار قرار بگیرد و در نهایت پیشنهادات آتی ذکر شود.

هوش مصنوعی، یادگیری ماشین، سیستم های بهداشتی، جراحی و درمان