محمدصادق علیائی - استادیار حوزه معاونت پژوهش و فناوری، وزارت علوم، تحقیقات و فناوری

گردشگری روستایی به عنوان یکی از راه کار های مهمی هست که می تواند نقش مهمی در جهت توسعه پایدار روستایی ایفا نماید و ارتباط تنگا تنگی با بخش های مختلف روستایی از جمله بخش های اقتصادی، فرهنگی، زیست محیطی و اجتماعی دارد و در مقابل نیز اگر مدیریت علمی و هدفمند پشتوانه گردشگری روستایی نباشد می تواند اثرات زیانباری در جامعه روستایی به ویژه در حوزه فرهنگ و محیط زیست بگذارد. هدف پژوهش حاضر بررسی اثرات مخرب گردشگری روستایی درحوزه های فرهنگی و زیست محیطی مناطق روستایی دهستان احمد آباد از توابع بخش تخت سلیمان شهرستان تکاب می باشد. روش تحقیق در این پژوهش از ترکیب روشهای اسنادی و پیمایشی و جمع آوری اطلاعات با استفاده از تکنیک مصاحبه حضوری مستقیم و تکمیل پرسشنامه صورت گرفته است. جامعه آماری تحقیق ساکنان ۳روستای قینرجه، احمدآباد علیا و آق اطاق از دهستان احمد آباد که منطقه گردشگری می باشد بر حسب قواعد نمونه گیری تصادفی انجام پذیرفته است. برای تجزیه و تحلیل روابط بین متغیرها از آزمونهای t تک نمونه ای و تحلیل رگرسیون استفاده شده است. نتایج تحقیقات نشان میدهد در مدل برازش رگرسیونی، ضریب تعیین برابر با (۰.۸۳۵)، و در سطح ۹۹ درصد معنادار بوده است که نشاندهنده ی اثرات معکوسی گردشگری روستایی بر ابعاد متغیرهای مستقل تحقیق داشته است. مقادیر در فرهنگی (۰.۰۴۳) ومحیطی (۰.۰۵۴) می باشد. اگر مسئولین امر برنامه ریزی های دقیق و اصولی طرح ننمایند گردشگری روستایی به دلیل ظرفیت های بالای اشتغال و درآمدزایی میتواند اثر منفی در منطقه داشته باشد و موجب خسارتهای فرهنگی و زیست محیطی در منطقه ایجاد کند.

گردشگری روستایی، آثار فرهنگی، آثار زیست محیطی، اثرات مخرب، احمد آباد