عبداله حبیبی - استادیار دانشگاه غیرانتفاعی امیرالمومنین اهواز، رشته تحصیلی فقه و مبانی حقوق اسلامی
وحید کریم پور - کارشناس ارشد حقوق خصوصی
مجتبی اکبری - کارشناس ارشد حقوق خصوصی
سکینه طیب زاده - کارشناس ارشد حقوق خصوصی

حریم خصوصی یکی از اصول سازمان بخش جامعه مدنی است که امکان شکوفایی انجمن ها و تشکیلات خصصوی را فراهم می سازد. لزوم حمایت از حریم خصوصی و عدم مداخله در امور خصوصی دیگران یکی از آموزه های مهم اسلام نیز می باشد. در آیات متعددی از قرآن مجید بر لزوم رعایت حریم خصوصی اشخاص تاکید شده است. سنت پیامبر اکرم (ص) و ائمه اطهار (ع) و سیره مسلمانان نیز سرشار از توصیه هایی در پرهیز از نقض مصادیق مختلف حریم خصوصی است و همچنین در مورد قاعده لاضرر که یکی از قواعد مهم فقهی (حقوقی) است که در استنباط مسائل کاربرد زیادی دارد و می تواند هم در فقه و هم در قانون نسبت به دربرداشتن قوانینی که با مقتضیات مکانی و زمانی سازگار نیستند کمک نماید؛ بنابراین باید یادآور شد که استفاده از دوربین هیا مداربسته برای حراست از امنیت عمومی و پیشگیری از جرم به شرط آنکه به حریم خصوصی افراد وارد نشود و برای آن ها مشکلی پدید نیاورد، مشکلی ندارد. در مجموع، منفعت این اتفاق از مضراتش بیشتر است و در تمامی کشورهای دنیا نیز به این نتیجه رسیده اند، اما بحث استفاده از دوربین های مداربسته تبدیل به یکی از دغدغه های شهروندان در سراسر کشور شده است. مردم نگران اند که گسترش استفاده از این دوربین ها از سوی دولت و شرکت ها و موسسات، آزادی و حریم خصوصی آنها را به خطر اندازد. در این میان، تولید بعضی محصولات تلویزیونی و سینمایی امکان سوء استفاده از این دوربین ها را گوشزد می کند. نویسنده بر این باور است که قدمت حمایت از حریم خصوصی و قاعده لاضرردر حضوق اسلامی بسیار بیشتر از سایر نظام های حقوقی است و مقوله هایی مختلف این حق با مبانی مستحکمی مورد حمایت قرار گرفته است. با این وجود این متاسفانه نه در نظام حقوقی ایران و نه در نظام حقوقی سایر کشورهیا مسلمان در تدوین قوانین و مقررات مختلف مرتبط با حریم خصوصی اهمیت این حق در نصب دوربین هیا مداربسته چنانکه باید درک نشده و حمایت های لازم از آن صورت نگرفته است.

حریم خصوصی، کاربرد، لاضرر، قاعده، دوربین مداربسته