فرهاد جوان - دکتری جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
محمد سیفی زاده - دانشجوی دکتری مدیریت بازرگانی، دانشگاه خزر، باکو، آذربایجان

یکی از رویکردهای تنوع بخشی به فعالیتهای اقتصادی مناطق روستایی گردشگری است، گردشگری با ایجاد کسب و کارهای جدید می تواند توسعه اقتصادی این مناطق رو به دنبال داشته باشد. بازاریابی به عنوان یک فعالیت مدیریتی می تواند برنامه ریزی های مرتبط با گردشگری را تسریع و در نهایت توسعه فعالیتهای گردشگری را به همراه داشته باشد. در این راستا پژوهش حاضر به دنبال کنکاش اثرات آمیخته های بازاریابی بر توسعه گردشگری نواحی روستایی استان گیلان است. جامعه آماری تحقیق کلیه مدیران،کارشناسان و صاحب نظران حوزه گردشگری در استان گیلان به تعداد ۱۵۰ نفر می باشند. از طریق جدول کرجسی و مورگان حجم نمونه آماری تعداد ۱۰۸ نفر برگزیده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها و اطلاعات از روشهای آماری کایدو و فریدمن بهره گرفته شده است و برای رتبه بندی عوامل نیز از روش موریس دیویس استفاده شده است. نتایج نشان داد که استان گیلان علی رغم دارا بودن جاذبه های فراوان روستایی، در میان ۳۰ استان مورد مطالعه در زمینه تسهیلات و زیرساخت های گردشگری، دارای جایگاهی مناسب نمی باشد و در گروه استانهای متوسط در این خصوص قرار گرفته است. در ادامه با استفاده از روش تحقیق پیمایشی و میدانی و بهره گیری از نظرات صاحب نظران و خبرگان امر، اثر هر یک از عوامل آمیخته بازاریابی گردشگری بر ارتقای جایگاه گردشگری روستایی مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت. نتایج تحلیل های آماری نشان داد که تمامی عناصر آمیخته بازاریابی گردشگری بر ارتقای جایگاه و توسعه گردشگری روستایی تاثیرگذار می باشند.

بازاریابی، توسعه، گردشگری روستایی، سکونتگاه های روستایی، گیلان