نجمه عظیمی زاده - استادیار گروه گیاهپزشکی، واحد رفسنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، رفسنجان، ایران،

در سال های اخیر با توجه به افزایش جمعیت جهان و نیاز به تولید غذای بیشتر، رشد چشمگیری در مصرف آفت کش های شیمیایی در کشورهای توسعه یافته و به ویژه درحال توسعه دیده شده است. گرچه سموم شیمیایی از اجزاء ضروری کشاورزی مدرن هستند، اما یکی از منابع مهم آلودگی زیست محیطی نیز محسوب می شوند. مقاوم شدن گونه های آفات و بیماری ها و علف های هرز به سموم شیمیایی، مسمومیت ها، تخریب و فرسایش شدید خاک، آلودگی های آب ها، تاثیر سوء بر موجودات غیر هدف، تهدید سلامت انسان و تخریب محیط زیست از مهم ترین آثار این مواد شیمیایی می باشد. در این راستا، مدیریت تلفیقی آفات (IPM) به عنوان یکی از فناوری های حفاظت کننده در کشاورزی پایدار معرفی می شود، این به معنی استفاده صحیح، منطقی و اصولی از آفتکش ها به عنوان ابزاری قدرتمند در کنار سایر روش هاست. بنابراین، باید به حداقل رساندن مصرف سموم شیمیایی، کاهش دوز مصرف سموم و مصرف به موقع آن ها، استفاده از آفت کش های انتخابی، غیرشیمیایی و سازگار با محیط زیست و در نهایت معرفی و بکارگیری شیوه های مدیریت تلفیقی آفات در دستور کار قرار گیرد که این روشی جهت دستیابی به توسعه پایدار در کشاورزی است.

آفت کش ها، IPM، مقاومت آفات، آلودگی زیست محیطی