فاطمه چشمی - کارشناسی ارشد زیست شناسی سلولی و تکوینی، دانشگاه خوارزمی تهران، دانشکده علوم زیستی، ایران
طاهره فروتن - دکتری زیست شناسی سلولی و تکوینی، دانشگاه خوارزمی تهران، دانشکده علوم زیستی، ایران
فریبرز معیر - دکتری تخصصی پاتولوژی دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات تهران،ایران

سابقه و هدف : داروی رمدسیویر از خانواده ی آنالوگ های نوکلئوزیدی است که فعالیت ضد ویروسی داشته و اولین بار توسطرا SARS-CoV-۲ شرکت گیلیاد بمنظور درمان بیماری ابولا ساخته شد. مطالعات نشان داده که این دارو می تواند فعالیت ویروس مهار کند و در حال حاضر بعنوان یکی از داروهای موثر برای درمان کرونا مطرح می باشد. تحقیقات in vivo و in vitro در محیط کافی بر روی عوارض جانبی داروی فوق صورت نگرفته است و شواهدی دال بر اثر سوء این دارو بر روی ارگان های مختلف بدن دیدهشده است. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر رمدسیویر بر برخی خصوصیات هیستوپاتولوژیک بافت مغز در موش صحرایی میباشد.موادوروشها: موشهای صحرایی در محدوده وزنی ۱۸۰-۲۰۰ گرم در دو گروه مطالعه شدند. گروه کنترل هیچ تیماری را دریافت نکردند. گروه تجربی داروی رمدسیویر را به صورت تزریق درون وریدی به مدت ۵ روز دریافت کردند.پس از گذشت ۵ روز از آخرینتزریق، حیوانات را بیهوش کرده و پس از رنگ آمیزی هماتوکسیلین – ائوزین و ایمونوهیستوشیمیایی برشهای میکروسکوپی تهیهشده از بافت مغز، به مطالعه هیستوپاتولوژی آنها پرداختیم. نتایج: مطالعه برش های رنگ آمیزی شده نشان داد که میزان مرگ نرون های مغزی در گروه دریافت کننده رمدسیویر افزایش معنی داری را نسبت به گروه کنترل نشان میدهد.نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصل از مطالعه حاضر بنظر میرسد لازم است در استفاده از داروی رمدسیویر برای درمان بیماریکرونا احتیاط بیشتری لحاظ گردد.

رمدسیویر، مطالعات هیستولوژیکی، بافت مغز