مریم نیکنام

جهانی شدن مفهومی است ناظر بر فشرده شدن جهان، تشدید آگاه ی جهانی ، فرایند وابستگی متقابل جهانی و آگاهی از جهان به عنوان یک کلیت یکپارچه. از ا ین پدیده به عنوان عامل گسست بین فضا زمان و مکان، به عنوان سه عنصر هویت ساز نیز تعبیر و تفسیر می شود. جهانی شدن گرچه فرصت های جدید و ظرفیت های بالقوه قابل ملاحظه ای را به همراه دارد، اما ذاتا همراه با تهدیدات جدی است. از جمله میتوان به ایجاد بحران هویت در جامعه اشاره کرد. این مقاله با الهام از نوع شناسی کاستلز( Castells )، از هویت در جامعه مدرن شامل هویت مشروع کننده، آزماینده و مقاومتی ، که جهانی شدن را به خصوص با تضعیف رابطه میان فهم دینی، عمل دینی و اعتقادات دینی به عنوان مقدمات پیدایش هویت دی نی، ابتدا منجر به ظهور هویت مردد، پس ترکیبی و در نهایت هویت غیردینی می شود. با پی دایش هویت غیر دینی، نقش تعلیمات دینی در تربیت افراد در جامعه به عنوان یک معیار ارزشی فراگیر کمرنگ شده ، به حداقل خود رسیده و یا بی تاثیر می شود. این مقاله یک کار تحلیلی است، ضمن پذیرش این ادعا که جهانی شدن امری پویا، روبه جلو و در حال شدن است، آن را نوعی فرایند غیر دینی می داند.

جهانی شدن، جهانی سازی، تربیت، تربیت انسان