زهرا جامه بزرگ - استادیارگروه تکنولوژی آموزشی، دانشکده روانشناسی وعلوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
حسن مرادی چشمه بیگی - استاد یار گروه مهندسی برق، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران

فرایند تدریس و یادگیری تحت تاثیر عوامل مختلفی است، پژوهش در مورد روش ها و فناوری هاینوین یادگیری و به کار گیری آنها در این فرایند، می تواند در توسعه یادگیری موثر باشد. هدفاز این مطالعه تاثیر آموزش معکوس مبتنی بر فناوری های نوین یادگیری در درس ریاضی و رابطهآن با خودپنداره دانشآموزان است. روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع طرح شبه آزمایشیاست. جامعه ی آماری این پژوهش، دانشآموزان دختر پایه نهم منطقه ۵۸ شهر تهران بود که درسال تحصیلی ۹۷-۹۶ مشغول به تحصیل بودند و از این تعداد، ۵۸ نفر نمونه بر اساس نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. گروه های آزمایش تحت آموزش معکوس و گروه کنترل (شاهد) درمعرض آموزش های رایج قرار گرفتند. ابزار جمع آوری داده ها، برای تعیین یادگیری از آزمون وپرسشنامه خودپنداره ریاضی که توسط پهلوان صادق (۱۳۸۴) تهیه شده و دارای پایایی ۸۷ % است.تحلیل داده های خام با استفاده از ۲۳ spss و تحلیل کوواریانس انجام شده است. یافته ها: درمرحله اول بر اساس برنامه درس ملی طراحی آموزشی انجام شد و نرم افزار درس در محیطاستوری لاین تهیه گردید. یافته های مرحله دوم نشان داد که تفاوت نمرات یادگیرنده ها بین دوگروه آزمایش و کنترل، با ۹۵% اطمینان و Pvalue>۰/۰۵ معنادار است. همچنین افزایشخودپنداره گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل (گواه) شده است (Pvalue>۰/۰۵). نتایج: باتوجه به نتایج به دست آمده از پژوهش، بکارگیری روش یادگیری معکوس موجب افزایشیادگیری در آموزش درس ریاضی دانش آموزان دختر پایه نهم و همچنین افزایش خودپنداره آنان می شود.

یادگیری معکوس، خودپنداره، ریاضی، فناوری های نوین یادگیری، تدریس