مرتضی اسماعیلی - استاد؛ دانشگاه علم و صنعت ایران، دانشکده راه آهن، تهران رسالت ایران
پروانه نمایی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران رسالت ایران
سینا قهرمانی گرگری - کارشناسی ارشد ایران، تهران، رسالت، دانشگاه علم و صنعت ایران،

سالانه هزینه های زیادی صرف تعمیر و نگهداری خطوط بالاستی می شود که بخش عمده آن به تعمیر و نگهداری و نوسازی لایه بالاست اختصاص دارد. بعلاوه مسدود کردن خطوط ریلی برای انجام عملیات تعمیر و نگهداری، باعث کاهش درآمد حاصل از حق دسترسی می گردد. امروزه با افزایش سرعت و بارمحوری، این مسئله به چالشی مهم برای تمام راه آهن های دنیا تبدیل شده است. یکی از روش هایی که امروزه برای کاهش زوال لایه بالاست و بهبود عملکرد آن و درنتیجه افزایش فاصله دوره های تعمیر و نگهداری در حال بررسی و تحقیق است، استفاده از نئوبالاست یا بالاست محافظت شده با پودر لاستیک، به عنوان بالاستی نوآورانه است. در تحقیقات انجام شده تاثیر جنس مصالح سنگی بر خصوصیات نئوبالاست در نظر گرفته نشده است ازاین رو تحقیق حاضر پس از بهینه سازی روش ساخت نئوبالاست، با انجام آزمایش های سایش لس آنجلس و میکرو دوال بر روی مصالح نئوبالاست ساخته شده از سنگ معدن شهریار، انجیلاوند و کوهین، با مدول الاستیسیته متفاوت، به بررسی مقاومت سایشی این مصالح در مقایسه با بالاست سنتی پرداخته است. نتایج آزمایش های نشان می دهد که افزودن ۱۵ درصد پودر لاستیک به چسب مورداستفاده جهت چسباندن پودر لاستیک به سنگدانه های بالاست، از منظر سایش و به لحاظ اقتصادی روشی بهینه برای ساخت نئوبالاست است بعلاوه با توجه به نتایج آزمایش های سایش که به طور میانگین سایش خشک و تر این مصالح به ترتیب ۷۲ و ۹۲ درصد نسبت به بالاست سنتی کاهش می یابد.

بالاست راه آهن، نئوبالاست، سایش بالاست، آزمایش سایش لس آنجلس، آزمایش سایش میکرودوال