آرش حسین سربازی - دانشجوی ارشد سازه های آبی دانشگاه آزاد
کاظم اسماعیلی - دانشیار گروه مهندسی آب دانشگاه فردوسی مشهد

شرایط اقلیمی مناطق خشک، ساکنان این مناطق را به استفاده بیشتر از آب های زیرزمینی وادار کرده است. بر این پایه به دلیل اهمیت منابع آب، در این تحقیق کمیت آب های زیرزمینی دشت نیشابور در طی سال­های ۱۳۸۱ الی ۱۳۸۷ مورد ارزیابی قرار گرفت. برای دستیابی به این هدف نرم افزار Visual MODFLOW مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد ضرایب هیدرودینامیک دشت نیشابور نسبتا بالا می باشند. این خصوصیت می تواند در اجرای طرح های تغذیه مصنوعی در این دشت بسیار موثر باشد. همچنین به دلیل وجود همبستگی بالا بین داده­های مشاهده شده و محاسبه شده از مدل، نتایج واسنجی در تمامی چاه­های مشاهده­ای قابل قبول می باشد. بررسی ها نشان داد که سطح آب زیرزمینی در دشت نیشابور به دلیل برداشت بیش از اندازه از سفره به شدت افت کرده است. افت سطح آب در مناطق مختلف بر اساس میزان تغذیه و تخلیه آبخوان متفاوت است. بررسی نقشه هم ارتفاع سنگ کف آبخوان دشت نیشابور نشان می دهد که بستر از پستی و بلندی های زیادی برخوردار است و به حالت مقعر در آمده است. میزان تغذیه محاسبه شده در پایین دست ارتفاعات بینالود نسبت به سایر مناطق بیشتر است که احتمالا به علت سیلاب های فصلی است که از ارتفاعات وارد این منطقه می شوند.نتایج نشان داد با ادامه روند تخلیه چاه های منطقه در بعضی مناطق کمیت و کیفیت آب زیر زمینی کاهش می یابد.

منابع آب زیرزمینی, کمیت آب زیرزمینی, دشت نیشابور, نرم افزارهای شبیه سازی, .Visual MODFLOW