مجید حسینعلی خانی - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه پیام نور بوئین زهرا

اگر توسعه سازمانی را در چهار وجه ” آموزش فنی، تکنولوژیکی، فرهنگ سازمانی، توسعه مالی و اقتصادی” در نظر بگیریم، توسعه آموزشی به دلیل تعامل با سایر ارکان توسعه و پشتیبانی و خدمات رسانی نسبت به هر یک از آن ها از اهمیت و جایگاه ویژه ایی برخوردار می باشد. آموزش بر روی رفتار افراد سازمان تاثیر گذار بوده و باعث تغییر در رفتار کارکنان می گردد . اما بنابر یک اصل نانوشته تغییر در هر عاملی نیازمند محرک است و برای هر انسان پاداش محرکی مناسب می باشد. به عبارت دیگر اگر نیروی سازمانی از نتیجه تغییر خود بهره مالی و معنوی نبرد دیگر به سمت تغییر در سازمان و برای سازمان قدم برنخواهد داشت. دوره های آموزشی باید قدرت آن را داشته باشند که ضرورت تغییر و نیاز به آن را در سازمان به کارکنان نشان دهند. در بطن دوره های آموزشی است که کارکنان باید از وظایف خود و شیوه هایی که برای برآوردن انتظارات شغلی وجود دارد آگاه گردند. هدف پژوهش حاضر ضرورت وجود آموزش دوره ای در شهرداریها در راستای ارتقای مسئولیت سازمانی می باشد. نتیجه پژوهش نشان می دهد رسیدن به اهداف سازمان بستگی به توانایی کارکنان در انجام وظایف محوله و انطباق با محیط متغیر دارد. اجرای آموزش و ایجاد بستر های مناسب جهت فراگیری نیروی انسانی شاغل در سازمان ها سبب می شود. و می توان گفت وقتی همه کارمندان دانش و مهارت کافی داشته باشند وظایف و کارها در زمان مقرر انجام می شوند و ابهامی در نحوه انجام کارها باقی نمی ماند. و می توان گفت آموزش همواره به عنوان وسیله ایی کارآمد، مطمئن در جهت بهبود کیفیت عملکرد و حل مشکلات سازمان ها مد نظر قرار می گیرد و فقدان آن نیز یکی از مسائل اساسی و حاد هر سازمان را تشکیل می دهد. بدین جهت به منظورر تجهیز نیروی انسانی سازمان و بهسازی و بهره گیری هر چه موثرتر از این نیرو، بی شک آموزش یکی از مهم ترین و موثرترین تدابیر و عوامل برای بهبود امور سازمان به شمار می رود لازم به ذکر است که آموزش یک وظیفه اساسی در سازمان ها و یک فرآیند مداوم و همیشگی است و موقت و تمام شدنی نیست.

آموزش، اهداف سازمانی، شهرداری ها، مسئولیت سازمانی