ارزیابی حساسیت متغیرهای معماری ساختمان های بلندمرتبه در عملکرد حرارتی و مصرف انرژی در اقلیم های گوناگون
عنوان مقاله: ارزیابی حساسیت متغیرهای معماری ساختمان های بلندمرتبه در عملکرد حرارتی و مصرف انرژی در اقلیم های گوناگون
شناسه ملی مقاله: JR_SMB-8-12_012
منتشر شده در در سال 1399
شناسه ملی مقاله: JR_SMB-8-12_012
منتشر شده در در سال 1399
مشخصات نویسندگان مقاله:
زهرا سادات زمردیان - عضو هیات علمی گروه معماری. بخش انرژی و ساختمان،استادیار، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه شهید بهشتی
هانی حدادزادگان - دانشجوی کارشناسی ارشد، رشته معماری و انرژی، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه شهید بهشتی
محمد تحصیلدوست - عضو هیات علمی گروه معماری، دانشیار،گروه فن ساختمان، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه شهید بهشتی
خلاصه مقاله:
زهرا سادات زمردیان - عضو هیات علمی گروه معماری. بخش انرژی و ساختمان،استادیار، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه شهید بهشتی
هانی حدادزادگان - دانشجوی کارشناسی ارشد، رشته معماری و انرژی، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه شهید بهشتی
محمد تحصیلدوست - عضو هیات علمی گروه معماری، دانشیار،گروه فن ساختمان، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه شهید بهشتی
رشد سریع جمعیت منجر به افزایش نیاز به ساخت ساختمانهای جدید میشود. با توجه به محدودیت زمینهای شهری، ناگزیر ساختمانهای بلند توسعه پیدا خواهندکرد. متغیرهای زیادی از جمله مشخصات معماری ساختمان بر میزان نیاز انرژی ساختمان و تامین آسایش حرارتی کاربران تاثیر گذارند. در این پژوهش بهینهسازی متغیرهای معماری به منظور تامین حداقل مصرف انرژی و حداکثر آسایش حرارتی با دو روش تحلیل پارامتریک و الگوریتم ژنتیک در سه اقلیم تهران، بندرعباس و تبریز بررسی شده است. همچنین حساسیت نتایح بهدست آمده نسبت به تراکم بافت شهری ارزیابی شده است. نتایج نشان دادهاند که در روش پارامتریک ساختمانی با فرم مستطیل در جهت گیری جنوبی با ۴۰% سطح پنجره در دو شهر تهران و تبریز مناسب است. از طرف دیگر تنها در شهر بندرعباس تراکم بافت شهری زیاد در هر دو بخش انرژی وآسایش مناسب است و در دو شهر تهران و تبریز تراکم بافت شهری کم به عنوان الگوی شهری برگزیده انتخاب میشود. متغیرهای معماری: درصد پنجره، ساختار پنجره، فرم ساختمان به ترتیب با ۴/۱۵، ۹/۹ و ۸/۸ (درصد) بیشترین میزان حساسیت را با استفاده از روش پارامتریک در بخش انرژی نمایش دادهاند. این در حالیست که در بخش بهینهسازی مصرف انرژی، شهرهای تهران، بندرعباس و تبریز به ترتیب با میزان ۱۶، ۶ و ۲۳ (درصد) حساسیت در متغیرهای معماری در روش الگوریتم ژنتیک را نشان میدهند. با بررسی هر دو روش بهینه سازی، الگوریتم ژنتیک نسبت به پارامتریک در بخش ارزیابی مصرف انرژی و عملکرد حرارتی دارای شاخص حساسیت بالاتر به میزان ۹.۴ و ۲۳.۳ درصد به ترتیب است. از طرف دیگر روش پارامتریک با ایجاد روندی مرحله به مرحله، نتایج تصمیمات طراح را در گامهای نخستین از وضعیت حرارتی و مصرف انرژی به واسطهی تغییر در هر یک از متغیر های معماری ساختمان آشکار میسازد.
کلمات کلیدی: طراحی پارامتریک, الگوریتم ژنتیک, آسایش حرارتی, مصرف انرژی, شاخص حساسیت
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1237242/