مجتبی صفایی نژآد - دانشجوی کارشناسی ارشد مکانیزاسیون کشاورزی، دانشگاه تهران
عباس عساکره - دانشجوی دکترا مکانیزاسیون کشاورزی، دانشگاه تهران
مسلم سامی - دانشجوی کارشناسی دانشگاه شهید چمران اهواز
مصطفی رشنو - دانشجوی کارشناسی دانشگاه شهید چمران اهواز

در این مطالعه، رابطه بین مکانیزاسیون با پایداری در کشت نخود و گندم دیم در شهرستان کوهدشت بررسی شد.شاخصها در دو دسته مستقیم و غیرمستقیم ارزیابی شد. همچنین شاخصهای تأثیرات مکانیزاسیون بر مسایل اجتماعی- اقتصادی مورد بررسی قرار گرفت. دادهها از 57 گندمکار و 68 نخودکار دیم از طریق مصاحبه حضوری و عملیات میدانی به دست آمدند. نتایج به دست آمده، پایداری بیشتر تولید گندم دیم را در شاخصهای اندازهگیری شده نشان میدهد. در شاخصهای غیرمستقیم و اجتماعی- اقتصادی تولید گندم دیم و در شاخصهای مستقیم تولید نخود دیم پایدارتر است. عملکرد اقتصادی، خطر فشردگی خاک، اشتغال و انرژی به ترتیب با 27/2% و 20/1% و 15% ، 10/4% بیشترین اهمیت را در پایداری تولید داشتهاند. تولید نخود دیم از نظر کارایی اقتصادی نسبت به گندم دیم بسیار پایینتر بوده و از عوامل اصلی کاهش پایداری آن میباشد. همچنین نتایج نشان می دهند که مکانیزه کردن عملیات تولید علاوه بر داشتن اثرات مثبت، دارای اثرات منفی نیز می باشد. با تحقیق دقیق و تعیین مقدار و نوع تکنولوژی مکانیزه کردن عملیات کشاورزی در منطقه، می توان میزان پایداری در تولید را افزایش داد.

مکانیزاسیون، پایداری، گندم، نخود، کوهدشت