سیدمهدی حسینی خواه - دانش آموخته،گروه مهندسی عمران، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

صنعت ساختمان سازی اگرچه در توسعه و پیشرفت یک جامعه سهم بسزایی دارد اما از طرف دیگر به عنوان مخرب محیط زیست نیز تلقی می شود. عدم وجود برنامه مناسب در ارتباط با تولید، جمع آوری و بازیافت نخاله های ساختمانی، امروزه یکی از مشکلات زیست محیطی مهم به شمار می رود. بازیافت و استفاده مجدد از نخاله های حاصل از تخریب از نظر اقتصادی و زیست محیطی، دارای اهمیت می باشد. در صورتی که این مواد خصوصیات لازم را داشته باشند، می توان از آنها در ساخت بتن استفاده کرد . .آمارهای موجود از ترکیب نخاله های ساختمانی شهرهای بزرگ ایران نشان می دهد که آجر، سنگ نما، موزاییک، بلوک ، خرده بتن ، کاشی و سرامیک عمده دپوهای تشکیل دهنده نخاله های ساختمانی هستند. در تحقیق حاضرامکان بازیافت این مصالح و تولید بتن مورد بررسی قرار گرفته است. در این راستا، ابتدا با جمع آوری نخاله های ساختمانی مورد نظردر سطح شهر شیراز، اقدام به جداسازی و تفکیک نخاله های موجود که از تخریب ساختمان های قدیمی بدست آمده کرده وپس از تفکیک مصالح وخردکردن آن ها نمونه هایی براساس ترکیبات خاص ساخته شده است ، در این تحقیق، به منظور بررسی قابلیت استفاده از این مواد در ساخت بتن براساس آیین نامه استانداردملی ایران به شماره ۳۲۰۶ آزمایشاتی انجام شد، که نشان می دهد می توان از بازیافت تعدادی از مصالح موجود درنخاله های ساختمانی بتن تهیه کردگرچه بتن تهیه شده در مقایسه با بتن تهیه شده از مصالح سنگی از مقاومت کمتری برخوردار است اما می توان به عنوان بتن مگر و ملات ها ی ساخت بلوک، موزاییک و آجرهای بتنی استفاده کرد.

نخاله های ساختمانی، بازیافت، محیط زیست، استاندارد،بتن،تخریب،تفکیک.