علیرضا شجاعی - کارشناس مدیریت بازرگانی
محمد سلیمی - کارشناس ارشد مدیریت فناوری اطلاعات
ابوالفضل مرادی - کارشناس مدیریت برنامه ریزی و آموزشی

یکی از مهمترین و پیچیده ترین تحولات اجتماعی در نیم قرن اخیر، توسعه شهرنشینی و یکی از ضروری ترین عوامل همراه با توسعه شهرنشینی توجه به بحث توسعه پایدار شهری است. که این شکل از توسعه در عین برآورده کردن نیازهای فعلی، توان مداوم جوامع شهری نسل های آینده را نیز در ابعاد مختلف زیست محیطی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی تضمین می کند. از مولفه هایی که به توسعه پایدار شهری در تضمین این توانایی کمک می کند آموزش شهروندی است. توسعه پایدار شهری مستلزم رعایت عدالت اجتماعی و عدالت فضایی و توجه متوازن به وجوه مختلف حیات جامعه است؛ بهگونهای که نیروی انسانی را به فراگرد توسعه خوشبین سازد. امروزه به دلیل رشد فزاینده شهرها، گسترش فیزیکی شهر و توزیع ناعادلانه خدمات و امکانات، بحث نابرابریهای فضایی در حوزه های مختلف، به ویژه حوزه آموزشی ساکنین شهرها، یکی عوامل محوری اثرگذار بر پایداری سکونتگاه ها شناخته شده است. از این رو پرداختن به موضوع نابرابری فضایی و به تبع آن نابرابری آموزشی در مباحث شهری اهمیت بسزایی یافته است. پس با توجه به اهمیت موضوع هدف اصلی پژوهش حاضر تاثیر دوره های آموزشی در سازمانها ضرورت دستیابی به توسعه پایدار شهری با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی می باشد، برای رسیدن به این هدف باید فرایند آموزش توسعه منابع انسانی در قالب ۵ رویکرد و مرحله تعاملی، شامل: تعیین نیازهای آموزشی، تدوین هدف های آموزشی، تدوین برنامه و طرحهای عملیاتی رسیدن به اهداف آموزشی، اجرای برنامه آموزشی تبیین گردد. نتایج پژوهش نشان می دهد توجه به رویکردهای نوین در امر آموزش نیروی انسانی، بسیار جدی است. زیرا سرمایه گذاری در امر آموزش، افزایش بهره وری نیروی انسانی را بدنبال دارد. و می توان گفت آموزش برای توسعه پایدار، رویکردی از آموزش است که در جستجوی توانمندسازی مردم برای پذیرش مسئولیت برای ایجاد یک آینده پایدار می باشد. و باید آموزش همواره به عنوان وسیله ایی کارآمد، مطمئن در جهت بهبود کیفیت عملکرد و حل مشکلات سازمان ها مد نظر قرار می گیرد و فقدان آن نیز یکی از مسائل اساسی و حاد هر سازمان را تشکیل می دهد. بدین جهت به منظورر تجهیز نیروی انسانی سازمان و بهسازی و بهره گیری هر چه موثرتر از این نیرو، بی شک آموزش یکی از مهم ترین و موثرترین تدابیر و عوامل برای بهبود امور سازمان به شمار می رود.

نیروی انسانی، بهره وری، آموزش، توسعه پایدار