ابراهیم آهنگی

در سال های اخیر توجه به رویدادهای بی حد (خشکسالی ها، سیل ها و امواج شدید گرمایی)، نه تنها به علت پیامدهای اقتصادی، اجتماعی بلکه به منزله نشانگرهای تغییر اقلیم، اهمیت زیادی پیدا کرده است. قوانین حقوق بشری موجود بهترین پاسخ جهت رسیدگی به این چالش و برقراری عدل و انصافی است که در اثر پیامدهای تغییرات آب و هوایی در حال از بین رفتن می باشد.بر اساس نتایج شبیه سازیهای انجام شده در مورد چشم انداز تغییرات اقلیمی مهمترین چالش تغییر اقلیم در جهان افزایش دما براثر افزایش گازهای گلخانه ای است. افزایش دما باعث شده که الگوی بارش در کل کره زمین از نظر نوع، پراکندگی مکانی و زمانی نیز تغییر پیدا کند. این فرایند بیشترین اثر منفی را در کاهش منابع آب شیرین دارد. بر اساس مدلهای جهانی تغییرات اقلیمی، ایران از جمله کشورهایی است که طی ده ه های آتی در اثر افزایش دما، کاهش میزان بارش، کاهش روزهای یخبندان، افزایش روزهای داغ با کمبود شدید منابع آب مواجه خواهد شد.تغییرات آب و هوا علاوه بر اینکه به شیوه های مختلف همچون از دست دادن زمینهای کشاورزی و کمبود آب بر روی معیشت مردم اثر گذاشته، با ایجاد مناقشات و درگیری، امنیت مناطقی از جهان را نیز بر هم زده است و با توجه به اینکه اختیار و آزادی افراد در کسب حقوق بنیادین بشری همچون حق داشتن محیط زیست سالم، حق داشتن تابعیت و برخورداری از کمترین امکانات زیستی را محدود کرده، مانع از تحقق حقوق بشر و تامین امنیت افراد نیز شده است.در این مقاله سعی شده ضمن آماری کلی از وقایع و اتفاقات حادث شده در اثر تغییرات آب و هوا آن دسته از ابعاد حقوق بشر که می تواند توسط تغییرات آب وهوایی تحت تاثیر قرار گیرد نشان داده شود و سپس به بررسی علل چالشهای موجود در عملی ساختن ابعاد حقوق بشر در مباحث تغییر آب و هوا پرداخته شود و راهکار مناسب جهت حل چالش موجود که می تواند منجر به آشفتگی های جهانی شود ارایه گرد. روش مطالعه به صورت کتابخانه ای و اسنادی انجام گرفته است. روش تحقیق به شیوه توصیفی و تحلیلی می باشد .

تغییر اقلیم ، محیط زیست ،افزایش دما ، گاز گلخانه ای