محمدرضا کرامتی - دانشیار گروه مدیریت و برنامه ریزی آموزشی، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران
سیدتقی محمدی - دانشجوی دکتری مدیریت آموزشی، دانشگاه تهران
رسول حیدری - دانشجوی دکتری مدیریت آموزشی، دانشگاه تهران
رضا لطفی - کارشناسی ارشد روان شناسی عمومی، دانشگاه آزاد زنجان

همه گیری بیماری کرونا، باعث تغییرات زیادی در زندگی انسانها شده است. آموزش نیز از این قاعده مستثنا نیست. آموزش عالی در راستای انجام وظیفه خود برای تربیت نیروی انسانی، آموزشهای خود را در ایام کرونا تعطیل نکرده و به صورت مجازی برگزار نموده است. هدف از این پژوهش، آسیب شناسی آموزش های مجازی از دیدگاه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد طارم بود. پژوهش از نوع کیفی بوده و با روش پدیدارشناسی انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد طارم بود که از بین آنها ۷ نفر به صورت هدفمند (از بین کسانی که مشارکت همیشگی در کلاس ها داشتند) به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات، مصاحبه نیمه ساختاریافته بود و جمع آوری داده ها تا رسیدن به حد اشباع ادامه یافت. یافته های پژوهش حاضر نشان داد که آسیب های مربوط به اساتید، آسیبهای مربوط به دانشجویان، آسیبهای مربوط به سختافزارها، آسیب های مربوط به اینترنت و آسیب های مربوط به کیفیت یادگیری و آموزش، مهمترین آسیب های آموزشهای مجازی بود. با توجه به نتایج پژوهش پیشنهاد میگردد تا زیرساختهای لازم برای برگزاری کلاس های آموزش مجازی فراهم شده و ترتیبی اتخاذ شود تا دسترسی به اینترنت پرسرعت و بدون قطع و وصل برای همه فراهم شود. همچنین آموزشهای لازم به اساتید و دانشجویان داده شود.

آموزش مجازی، اینترنت، اساتید، دانشجویان، یادگیری