امیرحسین اخروی - استادیار گروه مدیریت، دانشکده علوم انسانی، مجتمع آموزش عالی گناباد
فاطمه حیرانی - دانشجوی کارشناسی مدیریت صنعتی، دانشکده علوم انسانی، مجتمع آموزش عالی گناباد

امروز تدابیر مدیریتی زیادی در سازمان ها اجرا می شود یکی از اصلی ترین این تدابیر بحث جابجایی کارکنان در مشاغل گوناگون با انگیزه های مختلف است که به طور مشروط و اقتضایی صورت می گیرد تمرکز شغل به صورت مستمر و مدوام توسط فرد، از نشانه های ثبات شغلی است که این تمرکز به یکنواختی و تکراری شدن مشاغل نیز منجر می شود. گردش صحیح پرسنل در مشاغل مختلف باعث می شود که تناسب مشاغل با شاغلین آنها بطور مستمر حفظ شود. اگرچه در اکثر پژوهش های انجام شده در مورد چرخش شغلی به اثرات مثبت آن پرداخته اند ولی در برخی موارد چرخش شغلی باعث معایبی در سازمان خواهد شد. بدیهی است گردش شغلی مانند تمام تئوری های موجود در حوزه منابع انسانی به عنوان نسخه واحد برای بهبود شرایط سازمان ها قابل ارائه نمی باشد. هدف این پژوهش تبیین انواع رویکردها در گردش شغلی و ارائه مدلی جامع است. روش مورد استفاده در این پژوهش آزمایشی – پیمایشی است. نتایج بدست آمده از این پژوهش بیانگر این است که اگر کارکنان تمایل به چرخش شغلی نداشته و مهارت کافی برای اجرای آن کسب نکنند اسقرار نظام گردش شغلی امکان پذیز نیست.

گردش (چرخش) شغلی؛ نیروی انسانی؛ مسیرشغلی؛ ارتقاء شغلی؛ رشدشغلی؛ توانمندسازی کارکنان