سیده نسیبه ابراهیم نژادذغالچالی - دانشجوی دکتری مدیریت آموزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری

هدف اصلی این پژوهش بررسی نقش فرهنگ مربی گری بر عملکرد سازمانی با نقش میانجی متغیر رضایت شغلی است. پژوهش حا ضر از نوع تو صیفی- پیمایشی است که به روش میدانی اقدام به جمع آوری اطلاعات شد. جامعه آماری پژوهش، تمامی کارکنان اداره گاز استان مازندران است که جامعه بالغ بر ۳۰۰۰ نفر می باشد و طبق جدول کرجسی و مورگان تعداد ۲۶۰ نفر به شیوه نمونه گیری خوشه ای به عنوان نمونه انتخاب شده اند. در این پژوهش از ۳ پرسشنامه استفاده شد پرسشنامه استاندارد فرهنگ مربی گری که شامل ۹۵ سوال می باشد، پرسشنامه ۲۴ گویه ارزیابی عملکرد سازمان و ۱۰ سوالی پرسشنامه رضایت شغلی مینه سوتا استفاده شده است. که روایی این پرسشنامه ها با استفاده از نظرات اساتید راهنما و مشاور، خوب ارزیابی و تایید شده است. همچنین پایایی آنها نیز با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ محاسبه گردید. آلفای این پرسشنامه ها بالای ۸۰ درصد بدست آمد که نشان دهنده پایایی قابل قبول این پرسشنامه ها می باشد. تجزیه و تحلیل داده های پژوهش با استفاده از آمار توصیفی ( شامل: فراوانی ، درصد ، میانگین و انحراف معیار ) و آمار استنباطی ( شامل آزمون t و آزمون تعقیبی فریدمن ) از طریق نرم افزار ۲۴spss انجام شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد بین فرهنگ مربی گری و عملکرد سازمانی با نقش میانجی متغیر رضایت شغلی رابطه معناداری وجود دارد.

فرهنگ مربی گری؛عملکرد سازمانی؛رضایت شغلی