مسعود اقبالی - استادیار دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم. دانشکده علوم قرآنی کرمانشاه
زهرا سهیلی - دانشجوی کارشناسی ارشد علوم قرآن و حدیث (گرایش ادبی). دانشکده علوم قرآنی کرمانشاه

اخلاص همان خلوص نیت است که انگیزه تصمیم گیری را تنها متوجه خدا می کند و از آیات متعدد قرآن در این زمینه به خوبی روشن می شود که اخلاص، اساس دین و شالوده محکم و رکن رکین آن است. وقتی انگیزه تصمیم گیری تنها خدا باشد، عمل ارزش پیدا می کند چون حاصل آن پیروزی و موفقیت در دنیا و آخرت است. در قرآن و روایات به کمتر چیزی به اندازه اخلاص، اهمیت داده شده است. اخلاص، در عمل از مشکل ترین کارها شمرده شده به طوریکه می توان گفت تنها اولیاالله و تنها بندگان خاص خدا به اخلاص کامل می رسند، اما هر اسانی می تواند با تلاش خود، راه های رسیدن به اخلاص را طی کند و مراحل دست یافتن به اخلاص را دریابد. از شان عظیم اخلاص این است که در آیه «واذکر فی الکتاب مسی انه کان مخلصا وکان رسولا نبیا...» (مریم: ۵۱): «و در این کتاب از موسی یاد کن زیرا که او پاک دل و فرستاده ای پیامبر بود»، مقام خلوص را مقام پیامبران معرفی می کند و امیرالمومنین علی (ع) در حدیثی اخلاص را با ارزش ترین مقامی معرفی می کند که انسان به آن می رسد.