ناصر شفیعی ثابت - استادیار گروه جغرافیای انسانی و آمایش، دانشکده علوم زمین، دانشگاه شهید بهشتی، تهران
فرانک فیض بابایی چشمه سفیدی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران

زمین به عنوان منبعی طبیعی و بنیادین، محدود و تجدید ناپذیری است که همواره تحت تاثیر فشارهای ناشی از افزایش جمعیت بوده و هست. در همین را ستا توجه به ا ستفاده بهینه از زمین و منابع آن به خصوص پو شش گیاهی ارزشمند منطقه، آگاهی از تغییرات کاربری اراضی ونیز تغییرات پوشش گیاهی و نوع استفاده انسان از آن دارای اهمیت ب سزایی بوده که این امربا آ شکار سازی تغییرات پو شش گیاهی میسر میگردد. هدف از این پژوهش آشکار سازی تغییرات شاخص پو شش گیاهی NDVI در بازه زمانی سی ساله بین سالهای ۱۹۸۹ و۲۰۱۹ و سپس پیش بینی تغییرات شاخص NDVI در سال ۲۰۵۰ است. بدین منظور از تصاویر سنجنده های TM و OLI بهره گیره گیری شده و تجزیه وتحلیل داده ها نیز در محیط نرم افزار TerrsetوGIS صورت گرفت. نقشه های شاخص پوشش گیاهی NDVI در منطقه موردمطالعه به چهار کلاس مختلف تقسیم بندی شدند و سپس به ارزیابی دقت تصاویر اقدام شد و میزان تغییرات محاسبه گردید، و پسازآن برای سال ۲۰۵۰پیشبینی پو شش گیاهی تو سط مدل سلولهای خودکار و زنجیره مارکوف صورت گرفت، نتایج نشان دادباگذشت زمان از مساحت پوششهای گیاهی تنک، متوسط، و نرمال به شدت کاسته شده و در مقابل به مساحت اراضی فاقد پوشش گیاهی افزوده میشود.

همدان، سلولهای خودکار، NDVI ،پوشش گیاهی