عباس راهدان - دانشجوی دکتری آبخیزداری دانشگاه تهران
مریم محمدرضایی - دانشجوی دکتری آبخیزداری دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
حسین راهدان - دانشجوی دکتری آبخیزداری دانشگاه تربیت مدرس
مژگان یاراحمدی - کارشناسی مرتع و آبخیزداری دانشگاه لرستان

آب منبعی حیاتی است که نه تنها برای زندگی، بلکه در روابط انسانها با یکدیگر اهمیت دارد ازاینرو بحران آب یکی از بزرگترین تهدیدهایی است که حیات همه موجودات عالم را به خطر می اندازد به طوریکه به واسطه افزایش جمعیت و نیاز روزافزون به این منبع حیاتی در آینده ای نه چندان دور مشکلات فراوانی را در سراسر جهان به ویژه در اقالیم خشک بر جای خواهد گذاشت پیشبینی میشود تا سال ۲۰۲۵میلادی تقریبا ۳,۵ میلیاردنفر در دنیا در معرض بحران آب باشند. به گزارش موسسه منابع جهانی تا سال ۲۰۴۰ میلادی منطقه خاورمیانه به واسطه کم آبی دچار بحرانهای اقتصادی و امنیتی خواهد شد. به همین جهت تصمیم گیری و سیاست گذاری در جهت مقابله با بحران آب ضروری بوده و نیازمند توجهات و تصمیمات ویژهای در حوزه مدیریت منابع آب دارد. پژوهش حاضر به بررسی مدیریت مشارکتی و اهمیت آن در حل بحران آب پرداخته می شود و ضمن بررسی علل تعارض بر سر آب به ضرورت مشارکت کلیه ذینفعان در حل بحران آب پرداخته می شود. در این پژوهش نتیجه گیری می شود که سیاستگذاری جهت مقابله با بحران آب می بایست با مشارکت تمامی ذینفعان و سطوح عالی تصمیم گیری بوده و اجرای قوانین در همه سطوح توسط دستگاه های نظارتی موردبررسی قرار گیرد. به همین خاطر تحقق برنامه های دولتها برای مدیریت بحران آب، به علت فرا بخشی وفرازمانی بودن آن و نیز آثاری که بر پیکره اقتصاد، اجتماع و محیطزیست و حتی امنیت کشورها دارد، نیازمندمشارکت همه بخشهاست.

بحران آب، مدیریت مشارکتی مبتنی بر سازگاری، حکمرانی آب، مدیریت منابع آب.