بیژن قاسمی - دکترای تخصصی جامعه شناسی فرهنگی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دهاقان

هدف پژوهش حاضر بررسی عوامل روانی موثر بر اقدام به طلاق در شهر شیرازاست.جامعه ی آماری این پژوهش تمامی زوجین مراجعه کننده به دادگاه های خانواده شهر شیراز در بهار سال ۱۳۹۶ هستند که با روش نمونه گیری تصادفی ساده و با استفاده از فرمول کوکران ۵۰۰ نفر(۳۸۰ زن و ۱۲۰ مرد) به عنوان نمونه مورد بررسی انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه بررسی عوامل روانی موثر بر اقدام به طلاق، محقق ساخته و در دو شکل پرسشنامه زنان و پرسشنامه مردان تهیه و جهت جمع آوری اطلاعات مورد استفاده قرار گرفت . تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده به وسیله آزمون t تک نمونه ای و آزمون فریدمن وبا استفاده از نرم افزار SPSS انجام پذیرفت. نتایج پژوهش نشان داد که بین تغییرات معنایی و فکری پس از ازدواج (ناشی از مدت زمان زندگی مشترک) و عدم مهارتهای ارتباطی وزناشویی در زوجین رابطه معناداری وجود دارد.همچنین بین جامعه پذیری ناقص زوجین و عدم درک متقابل زوجین از یکدیگر با اقدام به طلاق رابطه وجود دارد. اما نتایج پژوهش رابطه ای بین خشونت زوجین (جسمی، روانی،کلامی...) با اقدام به طلاق نشان نداد.

اقدام به طلاق،عوامل روانی،دادگاه های شهر شیراز