سمیه آهنگریان - دانشجوی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری کارشناس ارشد برنامه ریزی درسی

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه فضای مجازی با یادگیری براساس نقش واسطه ای هوش اجتماعی دردانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول شهر ساری بود. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان دختر رشته ریاضی فیزیک مقطع متوسطه اول ناحیه یک شهر ساری در سال تحصیلی ۱۴۰۰ که تعداد کل آنها برابر ۲۱۴۶ نفر می باشند، تشکیل دادند. نمونه آماری این پژوهش بر طبق جدول کرجسی و مورگان ۳۲۷ (۱۹۷۰ ) نفر می باشند، که از طریق روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزارگرد آوری دادها پرسشنامه هوش اجتماعی، پرسشنامه سبک های یادگیری و پرسشنامه اعتیاد به اینترنت یانگ بود. در این تحقیق، داده ها بعد از گرد آوری و کد گذاری با استفاده از نرم افزار Spss نسخه ۲۴ مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفته است. جهت توصیف داده ها و ترسیم تصویری کلی از ویژگی های جمعیتی و اجتماعی- اقتصادی پاسخگویان و توصیف متغیر های وابسته و مستقل تحقیق، از آمار توصیفی(فراوانی، درصد، میانگین) استفاده شده است. سپس با استفاده از آمار استنباطی و تحلیلی نظیر ضرایب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون سعی گردید تا فرضیه های تحقیق مورد آزمون قرار گیرد. یافته ها ی پژوهش نشان داد که هوش اجتماعی نقش تعدیل کننده در رابطه بین شبکه های اجتماعی با یادگیری ندارد. براساس نتیجه حاصل از فرضیه ها به مسئولان وزارت علوم و تحقیقات پیشنهاد می شود با افزایش میزان هوش اجتماعی از طریق برگزاری کارگاه های آموزشی در دانشگاه ها، باعث کاهش اعتیاد به فضای مجازی دانش آموزان گردند.

فضای مجازی، یادگیری، هوش اجتماعی، دانشجویان.