جمال همتیان مهدی زاده - نویسنده مسئول: کارشناسی ارشد تاریخ و فلسفه آموزش و پرورش، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
ساسان زارع - استادیار دانشکده مدیریت دانشگاه جامع امام حسین(ع)، تهران، ایران
محمدرضا عرب بافرانی - استادیار گروه آینده پژوهی دانشگاه جامع امام حسین(ع)، تهران، ایران
رضا قاسمی امام زاده - پژوهشگر مرکز منابع انسانی، دانشکده مدیریت، دانشگاه جامع امام حسین(ع)، تهران، ایران

دانشگاه­ها و موسسات آموزش عالی در جهان و همچنین ایران، به مثابه نهادهایی هوشمند در هر جامعه اولا لازم است روندهای تغییرات آینده را شناسایی کنند، دوم اینکه، برنامه­ریزی­های خود را به سمت الگوی آینده­شناسی و آینده­نگاری راهبردی، هدایت کنند. سوالی که اینجا مطرح می­شود این است که سناریوهای آینده دانشگاه های جمهوری اسلامی ایران در افق ۱۴۰۴ چیست؟ این تحقیق ازنظر نوع تحقیق، کاربردی بوده است و از روش­های آینده­پژوهی درزمره روش­های مرور منابع، سناریونویسی با رویکرد عدم قطعیت­های بحرانی و پانل خبرگان، استفاده شده است. چهار سناریو به عنوان سناریوهای آینده دانشگاه درنهایت به صورت زیر مطرح می­شود: بازار رقابت انحصاری: دانشگاه به مثابه نهادی متعامل و توده پرور؛ بازار انحصار چندگانه: دانشگاه به مثابه نهادی متعامل و نخبه پرور؛ بازار بدون رقابت: دانشگاه به مثابه نهادی هسته ای و نخبه پرور؛ بازار انحصار چندگانه طرف تقاضا: دانشگاه به مثابه نهادی هسته ای و توده پرور.

سناریونگاری, آینده, دانشگاه, ۱۴۰۴, ایران