مرتضی صابری - دانشجوی کارشناسی ارشد مرتعداری، دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران
بتول صفری - دانشجوی کارشناسی ارشد مرتعداری، دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران.
فرج الله ترنیان - دانشجوی کارشناسی ارشد مرتعداری، دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران .
محمد حیدری - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت بیابان، دانشکده منابع طبیعی دانشگاه ته

تالاب بین المللی هامون یکی از تالاب های مهم دنیا و بزرگترین دریاچه ی آب شیرین در سراسر فلات ایران محسوب می شود. قرار گرفتن دشت سیستان در ناحیه ی کویری و بارش کم در این منطقه به ویژه در سال های اخیر سبب کاهش قابل توجه منابع تأمین کننده ی آب تالاب گردیده است که منجر به وقوع خشکسالی در منطقه ی سیستان شده است و به تبع آن کاهش پوشش گیاهی و خشک شدن تالاب هامون و وجود بادهای 120 روزه، شرایط مناسبی جهت فرسایش بادی و وقوع طوفان های گرد و خاک فراهم آورده است. در گذشته منبع اصلی تأمین کننده ی آب مورد نیاز برای فعالیت های کشاورزی و دامداری تالاب هامون بوده است که با کاهش چشمگیر آب تالاب، کشاورزی محدود به استفاده از آب های زیرزمینی شده است که خود باعث کاهش قابل توجه سطح زیر کشت محصولات گردیده است؛ از طرفی نیزارهای وسیع اطراف تالاب هامون منبع عمده ی ازت مورد نیاز دامداران اطراف تالاب هامون بوده است که در حال حاضر به دلیل خشکسالی های اخیر، صنعت دامداری در منطقه به طور چشمگیری دچار بحران شده است.

تالاب هامون، خشکسالی، کشاورزی و دامداری