دین محمد امیری مقدم - کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بیرجند- ایران
افسانه قربانی - کارشناس ارشد مشاوره دانشگاه آزاد اسلامی قائنات- ایران

تعهد یکی از مهمترین مولفه های ازدواج موفق است که بدون آن رابطه زناشویی سطحی، ظاهریو بدون سمت و سو خواهد بود و در این صورت زوجین نخواهند توانست عمق عشق وصمیمیتی را که در سایه وفاداری و تعهد به همسر و ازدواج به وجود خواهد آمد، تجربه کنند.پژوهش حاضر با هدف بررسی بحران ناشی از بی تعهدی و تعارضات زناشویی انجام گرفت.جامعه آماری در این پژوهش شامل زوجین مراجعه کننده به مرکز مشاوره شهرستان خواف می باشد. بدینمنظور ۳۰ آزمودنی با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند و به صورت تصادفی به ۲ گروه۱۵ نفره (یک گروه آزمایشی و یک گروه کنترل) گمارش شدند. برای گروه آزمایشی جلسه ۲ ساعته درمانبه شیوه تحلیل رفتار متقابل به صورت گروهی انجام گرفت. گروه آزمایشی هیچ درمانی دریافت نکرد، قبلاز شروع جلسات، پس از پایان جلسات و پس از گذشات ۳۰ روز از آن پرسشنامه ها مجددا اجرا گردید.گردآوری داده ها با استفاده از پرسشنامه استاندارد تعهد زناشویی آدامز و جونز (DCI)؛ (۱۹۹۷) وپرسشنامه راهبردهای حل تعارض رحیم (CRQ)؛ (۱۳۸۸) انجام شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها ازروش های همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی، استفاده و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماریSPSS انجام شد.یافته های پژوهش نشان داد که نتایج بدست آمده در مرحله پیش آزمون– پس آزمون و پیگیری، بی تعهدیو تعارضات زناشویی گروه آزمایشی نسبت به گروه کنترل که هیچ آموزشی دریافت نکرده بودند کاهشمعناداری داشته است.

تعهدی، تعارضات زناشویی، ازدواج، زندگی زناشویی