صفیه شاه حسینی - کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه هنر اصفهان، اصفهان، ایران

کودکان حساس ترین و تاثیرپذیرترین گروه سنی جامعه را تشکیل میدهند. پژوهش ها حاکی از این استکه محیط اطراف کودک بر سلامت جسمی، روحی، اجتماعی و شکوفایی خلاقیت او تاثیرگذار است. درایران فضاهای طراحی شده برای کودک از جمله کانون پرورش فکری کودکان در استاندارد های اولیهدارای نواقص بسیار هستند. هدف از این مقاله شناخت مقایسه ای بین معماری مختص کودک در ایران(مرکز آفرینش های هنری کودک تهران) و خارج از ایران (موزه علوم کودکان کره جنوبی، موزه کودکاندوپیج امریکا و مهد کودک فوجی ژاپن) است. پژوهش حاضر با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی و با استفاده از روش کتابخانه ای به این موضوع می پردازد که عوامل محیطی موثر بر ارتقاء خلاقیت کودککدامند؟ و با بررسی پیشینه پژوهش در زمینه های روان شناسی کودک و آموزه های محیط خلاق،ویژگی های محیطی موثر بر خلاقیت کودک، مورد بررسی قرار گرفت. سپس با استفاده از عوامل محیطیموثر بر خلاقیت کودک، به مقایسه مرکز آفرینش های هنری تهران، موزه علوم کودکان کره جنوبی، موزهکودکان دوپیج امریکا و مهد کودک فوجی ژاپن که با هدف پرورش خلاقیت فعالیت می کنند پرداخته ایم.نتایج این پژوهش نشان میدهد که در نمونه داخلی کمتر به عوامل محیط محرک خلاقیت توجه شدهاست و فقط به فعالیت های هنری پرداخته و محیط متناسب با نیاز کودک و آموزه های محیط خلاقطراحی نشده است. در حالی که در نمونه های خارجی به عوامل محیط محرک خلاقیت توجه و فضاهامتناسب با نیاز کودک طراحی شده است و اصل مهم در همه نمونه های خارجی فراهم آوردن بسترمناسب برای کشف بازی توسط کودک است و معماری وابسته به آموزش، هنر و خلاقیت طراحی شده است.

خلاقیت، کودک، محیط ساخته شده کودک، محیط خلاق