محمدرضا رضوانی - دانشیار، گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران.
فاطمه احمدی - دانش آموخته کارشناسی ارشد ، گروه علوم دامیف دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز، شیراز ایران.

اثر فلفل قرمز در مقایسه با مکمل های رشد تجاری بیواسترانگ و الئوبیوتک بر عملکرد رشد، گوارش پذیری مواد مغذی و سایر پارامترهای مورد مطالعه در شرایط تنش گرمایی با استفاده از از ۲۰۰ قطعه جوجه ی گوشتی یک روزه مخلوط هر دو جنس سویه آربور آکرز در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تیمار، پنج تکرار و ده قطعه جوجه در هر تکرار بررسی شد. تیمارها شامل جیره ی پایه فاقد مواد افزودنی و جیره ی پایه به ترتیب حاوی ۱۰ گرم در کیلوگرم فلفل قرمز، ۰/۱ گرم در کیلوگرم بیواسترانگ و ۰/۱۵ گرم در کیلوگرم الئوبیوتیک بودند. در شروع سه هفتگی پرنده ها به مدت شش ساعت در شرایط تنش گرمایی قرار گرفتند. در طول ۴۲ روز آزمایش، میانگین حداقل و حداکثر دما به ترتیب ۲۵ و ۳۳ درجه سانتی گراد بود. میزان مصرف خوراک، افزایش وزن، ضریب تبدیل خوراک، وزن اندام های داخلی بدن، فلور میکروبی روده کور و گوارش پذیری پیش سکومی مواد مغذی برای دوره ی تنش گرمایی اندازه گیری شد. استفاده از فلفل قرمز سبب بهبود ضریب تبدیل و افزایش وزن روزانه در دوره های رشد و پایانی و افزایش گوارش پذیری پروتئین، چربی و ماده خشک، وزن نسبی بورس فابرسیوس، طحال و سنگدان و کاهش جمعیت ای کولای در مقایسه با تیمار شاهد شد (۰/۰۵≥P). بیواسترانگ و الئوبیوتک اثری بر عملکرد ، گوارش پذیری مواد مغذی و جمعیت میکروبی سکوم نداشت. بطورکلی استفاده از فلفل قرمز در جیره جوجه های گوشتی در مقایسه با محرک های رشد تجاری، اثرات منفی تنش گرمایی بر عملکرد رشد، گوارش پذیری مواد مغذی و میکروفلورای سکوم را کاهش داد.

اشریشیاکلای, الئوبیوتک, بیواسترانگ, تنش گرمایی, جوجه گوشتی, دستگاه گوارش, فلفل قرمز