مینا روشن - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری
فاطمه شکیبایی - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری

نیاز به مسکن در طول تاریخ از مهمترین مقوله های مرتبط با زندگی بشری است که همواره وی را ملزم به خلق الگوهای مختلف سکونت به فراخور امکانات شرایط اقتصادی اجتماعی اقلیمی و تکنولوژیکی کردهاست تهیه مسکن به تدریج از یک نیاز زیستی و از قالب محدوده ی خانه خارج شده و قلمروی نامرئی خود را تا شبکه های پیچیده ی ارتباطی خدماتی، اجتماعی گسترانده و مفهوم سکونت را متجلی نموده است. به این ترتیب مکان زیست انسان محدود به مسکن و خانه او نیست بلکه در سطحی فراتر شامل محله منطقه و شهر می باشد و سکونت مناسب به نیازی فزاینده مبدل گشته که همگام با شدت گرفتن تکامل اجتماعی و اقتصادی خود را با شیوه های جدید زندگی منطبق می سازد زیستگاه انسانی هنگامی م یتواند بیشترین مطلوبیت را برای انسان داشته باشد که انتظارات وی را برآورده سازد.

رضایتمندی، فضای سکونت، شهروندان، شهرسازان، شهر قزوین