آرزو پناهی - دانشجوی کارشناسی ارشد آبخیزداری، دانشکده منابع طبیعی و علوم زمین، دانشگاه شهرکرد
افشین هنربخش - دانشیار دانشکده منابع طبیعی و علوم زمین، دانشگاه شهرکرد
خدایار عبداللهی - استادیار، دانشکده منابع طبیعی وعلوم زمین، دانشگاه شهرکرد

منابع بزرگ آب زیرزمینی تجدیدناپذیر در برخی آبخوانها میتواند، منبع بسیار قابل اتکایی برای تامین آب باشد. این قبیل آبخوانها در مورد نوسانات اقلیمی کاملا تغییرپذیر هستند. با این وجود بهره برداری از آنها به زمان بستگی دارد، و نیازمند ملاحظه دقیق تر از نظر بهره برداری و اثرات اکولوژیک هستند. برداشت بیش از حد از سفره های آب زیرزمینی به علت عدم مدیریت صحیح منجر به کاهش سطح آبهای زیرزمینی میشود و از آنجایی که اقتصاد روستا بر پایه کشاورزی است و کشاورزی نیز وابسته به آب میباشد، کاهش سطح آبهای زیرزمینی رفاه کشاورزان را تحت تاثیر قرار میدهد. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط بین برداشت آب زیرزمینی وسطح زیرکشت دشت خانمیرزا با استفاده از اطلاعات چاه های پیزومتری از سال ۱۳۶۴) تا ( ۱۳۹۸ و پروانه بهره برداری و حجم برداشت در این بازه زمانی میباشد. این محاسبات با استفاده از نرم افزار اکسل انجام شدند، همچنین این بازه زمانی به روش درونیابیIDW مورد ارزیابی قرار گرفت. نتیجه این تحقیق نشان داده که، با توجه به مجوزهای داده شده برای بهره برداری، در چه سالی سطح ایستابی آب در این منطقه روند کاهشی پیدا کرده، و همچنین کدام قسمت استان و روستا بیشترین میزان بهره برداری را داشته اند.

آب زیرزمینی، چاه های پیزومتری، پروانه بهره برداری، درونیابیIDW