میثم نوری خانیوردی - کارشناسی ارشد، گروه مدیریت ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
محمد خبیری - دانشیار، گروه مدیریت ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
ابراهیم علیدوست قهفرخی - دانشیار، گروه مدیریت ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.

هدف پژوهش، تحلیل موانع کارآفرینی در ورزش از دیدگاه دانشجویان، اعضای هیئت علمی و مدیران ورزشی شهر تهران بود. پژوهش حاضر از نظر ماهیت، کاربردی و به لحاظ هدف از نوع توصیفی- تحلیلی بود. جامعه آماری پژوهش، دانشجویان تحصیلات تکمیلی، اعضای هیئت علمی و مدیران ورزشی شهر تهران بودند. نمونه آماری براساس جدول مورگان شامل ۳۳۲ نفر بود که به صورت تصادفی و در دسترس انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری در این پژوهش، پرسش نامه استاندارد تعدیل یافته بود. روایی محتوایی و صوری پرسش نامه را استادان مدیریت ورزشی بررسی و تایید کردند و پایایی پرسش نامه ها با استفاده از آلفای کرونباخ ۹۲/۰ به دست آمد. نتایج نشان داده شد که بین گروه های منتخب در مولفه ساختاری و محیطی، تفاوت معناداری وجود داشت (p<۰/۰۰۱,F=۵.۰۳۴ و ۶.۴۶۳)؛ اما بین گروه های منتخب در مولفه رفتاری، تفاوت معنادار نبود (p>۰/۰۰۱، F=۱.۱۰۳). با توجه به نتایج این پژوهش، تلاش برای تامین سرمایه اولیه برای کارآفرینی ورزشی، تدوین سیاست های کارکردی در زمینه کسب وکارهای ورزشی، اجرای برنامه های آموزشی کارآفرینی ورزشی در مراکز علمی، توسعه فرهنگ کسب وکار ورزشی، ثبات در قوانین و مقررات برای توسعه کسب وکارهای ورزشی و ثبات مدیریتی، تلاش برای افزایش خودکارآمدی و اعتمادبه نفس می تواند به توسعه کارآفرینی ورزشی و رفع موانع کمک کند.

موانع کارآفرینی, صنعت ورزش, بیکاری, توسعه اقتصادی, مدل سه شاخگی