حمیده رشیدی - دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه محیط زیست، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
فروزان فرخیان - استادیار گروه محیط زیست، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
سمیه زلقی - دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه محیط زیست، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
معراج امیرجانی - دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه محیط زیست، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران

فلزات سنگین از منابع مختلف تولید شده و اکثر آلودگی های ناشی از آن ها به منابع آبی وارد می شوند. بیش­تر آن ها به علت سمیت و سرطان زایی برای انسان و محیط زیست خطرناک هستند. برخی از آن ها مانند کادمیوم، سرب و کروم در غلظت های کم نیز دارای اثرات سمی هستند. حذف فلزات سنگین از فاضلاب در سال های اخیر با توجه به قوانین محیط­زیستی مورد توجه قرارگرفته است. فاضلاب صنعتی حاوی فلز سنگین باید قبل از تخلیه در جریان آب، تصفیه شوند اما فرآیند تصفیه پرهزینه است. پژوهش و توسعه روش های کارآمد با کم­ترین هزینه و بیش­ترین کارایی در حذف آلاینده های محیط­زیستی مخرب مانند فلزات سنگین یکی از تلاش های کنونی جامعه بشری است. جاذب هایی که مقرون به صرفه بوده و قابلیت استفاده مجدد داشته باشند، قابل کاربرد در صنایع هستند. روش های مرسوم معایبی دارند و به­­همین دلیل علاقه مندی فراوانی به شناخت و استفاده از مواد بیولوژیکی در دسترس و سازگار با محیط زیست و تجاری سازی آن ها وجود دارد. این مطالعه به شیوه کتابخانه­ای با استناد به منابع و جستجو در مقالات متعدد انجام شد. نتایج این مطالعه نشان داد انجام تصفیه بیولوژیکی به­وسیله قارچ، مخمر، باکتری و جلبک نسبت به روش­های رایج دارای مزایایی مانند کاهش هزینه، کاهش حجم دفعی، مصرف انرژی کمتر، راندمان بالاتر، قابلیت احیاء جرم بیولوژیکی و آلودگی کم­تر محیط­زیستی می­باشد. مقایسه صورت گرفته بین گونه های جلبک سبز، قهوه ای و قرمز جهت حذف کادمیوم و سرب نشان داد ظرفیت جذب جلبک قهوه ای با حداکثر ظرفیت جذب mmol/g ۱/۲۳۹  بیش­تر از سایر گونه های جلبک بود.

جاذب های بیولوژیکی, حذف فیزیکی, حذف شیمیایی, ظرفیت جذب