طه رنجبر مالی دره - دانش آموخته کارشناسی ارشد، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج، ایران
محمدعلی عسگری سرچشمه - دانشیار، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج، ایران
مصباح بابالار - استاد، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج، ایران
حامد شکری حیدری - دانش آموخته کارشناسی ارشد، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج، ایران
احمد احمدی - مربی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج، ایران

انبارمانی محصولات باغبانی با تیمارهای قبل و پس از برداشت مرتبط است. به همین منظور، آزمایشی در دو مرحله انجام گرفت. مرحله اول، سالیسیلیک­اسید با غلظت های صفر، ۲ و ۴ میلی مولار و کلات آهن با غلظت های صفر، ۱/۰ و ۱ گرم بر لیتر، سه بار در زمان­های ۳۰، ۶۰ و ۹۰ روز پس از تمام گل بر درختان آلو رقم خاکی محلول پاشی گردید. مرحله دوم در سردخانه با دو دمای ۱ و ۴ درجه سانتی گراد صورت گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل- اسپلیت­پلات در قالب طرح پایه بلوک­های کامل تصادفی با ۳ تکرار انجام شد. صفات کیفی شامل سفتی بافت، ویتامین C، اسید قابل تیتراسیون، مواد جامد محلول و میزان آنتوسیانین­ها اندازه گیری شد. نتایج نشان داد سالیسیلیک­اسید به تنهایی بر شاخص های اسید قابل تیتراسیون، مواد جامد محلول، ویتامین C و آنتوسیانین ها در سطح یک درصد و سفتی در سطح پنج درصد تاثیر داشت. همچنین محلول پاشی آهن به تنهایی بر آنتوسیانین ها در سطح یک درصد اثر معنی دار گذاشت. علاوه بر این، تمامی شاخص های مورد بررسی در هر دو دما در طول مدت نگهداری دچار تغییرات معنی داری شدند. تیمار با سالیسیلیک­اسید موجب حفظ مواد جامد محلول، ویتامینC ، آنتوسیانین، سفتی بافت و افزایش اسید قابل تیتراسیون گردید که غلظت ۲ میلی­مولار بیش از غلظت ۴ میلی­مولار موثر واقع شد. همچنین، تیمار با آهن ۱/۰ گرم بر لیتر سبب بهبود کیفیت میوه شد. درمجموع، دمای ۱ درجه سانتی گراد بیش از ۴ درجه سانتی گراد و به ترتیب تا ۶۰ و ۴۰ روز موجب حفظ کیفیت و بازارپسندی میوه شد.

آلو, آنتوسیانین ها, پس از برداشت, سفتی, ویتامین C