علیرضا سرکار - استاد یار، گروه راه و ترابری و حمل ونقل ، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
ارمان جلیلی - دانش آموخته کارشناسی ارشد ، گروه راه و ترابری و حمل و نقل، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

حساسیت رطوبتی یکی از رایج ترین خرابیهای روسازی است، که در اثر از بین رفتن پیوستگی قیر و یا چسبندگی قیر- سنگدانه در اثر نفوذ رطوبت اتفاق می افتد. در این پژوهش، به بررسی تاثیر اصلاح قیر خالص۷۰-۶۰ با مقادیر ۱/۰، ۳/۰ و ۵/۰ درصد وزنی قیر ایوانیک بر عملکرد عریان شدگی و شیارشدگی مخلوط گرم آسفالتی با مصالح سیلیسی پرداخته شده است. نتایج تست های مکانیکی نشان می دهد که شاخص های مکانیکی از قبیل نسبت مقاومت کششی غیرمستقیم، مدول برجهندگی و انرژی شکست در نمونه های اشباع به خشک برای مخلوط آسفالتی ساخته شده با قیر اصلاح شده با ایوانیک افزایش می یابد، همچنین پوشش قیری سنگدانه در آزمایش آب جوشان در مخلوط های اصلاح شده با ایوانیک نیز افزایش یافته است. نمونه های ساخته شده با قیرهای اصلاح شده با ۳/۰ و ۵/۰ درصد ایوانیک، مقدار حداقل شاخص های حساسیت رطوبتی برای اطمینان از مقاومت در برابر عریان شدگی را برآورده می کنند. همچنین اصلاح قیر با ایوانیک باعث افزایش مقادیر مولفه ی انرژی آزاد سطحی کل قیر، مولفه غیر قطبی انرژی آزاد سطحی قیر و همچنین انرژی آزاد چسبندگی قیر - سنگدانه می شود و انطباق خوبی بین نتایج تست های انرژی آزاد سطحی قیر و تست های مکانیکی مخلوط آسفالتی وجود دارد. نتایج تست خزش دینامیکی نشان می دهد که استفاده از ایوانیک تا ۳/۰ درصد وزنی قیر تغییری در عدد روانی ایجاد نمی کند ولی درصد ایوانیک بیشتر عدد روانی را به میزان ناچیزی کاهش می دهد.

مخلوط گرم آسفالتی, انرژی آزاد سطحی, ایوانیک, حساسیت رطوبتی و شیارشدگی