سیدعلی زمانی - دانشجوی دکتری، مهندسی مکانیک، دانشگاه صنعتی نوشیروانی، بابل، ایران
حمید گرجی - دانشیار، مهندسی مکانیک، دانشگاه صنعتی نوشیروانی، بابل، ایران
محمد بخشی جویباری - استاد، مهندسی مکانیک، دانشگاه صنعتی نوشیروانی، بابل، ایران
سیدجمال حسینی پور - دانشیار، مهندسی متالورژی، دانشگاه صنعتی نوشیروانی، بابل، ایران
مرتضی حسین زاده - استادیار، مهندسی مکانیک، دانشگاه آزاد اسلامی آیت ا... آملی، آمل، ایران

فلزات و آلیاژهای ریز­دانه که به روش­های مختلف تولید می شوند از خواص مکانیکی مناسبی از قبیل استحکام بالا، چقرمگی زیاد و قابلیت شکل­پذیری مناسب برخوردار بوده و دارای کاربردهای خاصی هستند. در سال های اخیر، بررسی روش های گوناگون تولید و بهبود خواص مکانیکی نمونه ها، موضوع بسیاری از پژوهش­ها بوده است. اخیرا فرآوری این نوع مواد با استفاده از اعمال تغییر شکل پلاستیک شدید به طور  قابل ملاحظه­ای مورد توجه محققان واقع شده است. در این تحقیق به منظور اصلاح روش مرسوم ECAP، نمونه مسی توسط یک قالب جدید تحت عنوان قالب ترکیبی، تحت تغییر شکل پلاستیک شدید قرار گرفت. به منظور مقایسه خواص مکانیکی نمونه های تولید شده به این روش با روش ECAP، تست­های تجربی انجام شد. با بررسی مقادیر سختی در نقاط گوناگون از سطح مقطع نمونه­ها و همچنین تعیین استحکام و اندازه دانه در ریزساختارهای ایجاد شده، مشخص شد که پس از انجام فرآیند به روش حاضر، می توان به ساختاری ریز دانه­تر با میزان بالاتری از سختی، استحکام تسلیم و استحکام کششی نهایی در مقایسه با روش ECAP دست یافت.

تغییر شکل پلاستیک شدید, قالب ترکیبی, استحکام کششی, سختی, ریز ساختار, مس خالص