آیت مولائی - استادیار گروه حقوق. دانشکده حقوق و علوم اجتماعی. دانشگاه تبریز. تبریز. ایران

از گذشته ­های دور تاریخ، «اقلیت ­های جنسی» از جمله واقعیات حاکم بر جوامع انسانی بوده ­اند و در ساحت حقوق، در سایه تحولات حقوق بشری، این مقوله «قدیم» به موضوعی «جدید» تبدیل شده است. در برداشت مدرن، حقوق به دنبال ترسیم فضایی برای «حق­بنیان»ی انسان، نظیر «اقلیت ­های جنسی» بوده است. از جمله حقوق این اقلیت ­ها، «حقوق استخدامی» آن­هاست که در این مقاله به بحث گذاشته شده است و با استفاده از روش تحقیق: توصیفی تحلیلی، چنین نتیجه­ گرفته شده است، نخست؛ دیدگاه نظام حقوقی ایران راجع به اقلیت ­های جنسی، نگاه: «پذیرش یا رد مطلق» حقوق آن­ها نیست. دوم؛ در هیچ سند استخدامی، به ممنوعیت یا مجاز بودن استخدام اینگونه شهروندان تصریح نشده است. سوم؛ به استناد اسناد عام قانونی، برخی از اقلیت ­های جنسی، همجنس­گرایان، بر اساس احکام دینی و تحت شرایطی، محکوم به «اعدام» هستند. بنابراین حقوق استخدامی آن­ها از اساس فاقد موضوعیت است. چهارم؛ نظام حقوقی ایران در میان اقلیت­های جنسی، فقط به تراجنسیتی ­ها نگاه نسبتا مثبتی دارد و در اسناد قانونی، برای آن­ها ممنوعیتی از حیث استخدام پیش­بینی نشده است. پنجم؛ از دیدگاه حقوق بشر، امروزه محدودیت ­ها و ممنوعیت ­های مستقیم و غیرمستقیم پیش­ بینی شده برای اقلیت ­های جنسی در نظام حقوقی ایران، محل چالش جدی است.

اقلیت های جنسی, حقوق بشر, حقوق استخدامی, ترا جنسیتی ها, همجنس گرایان