مازیار محمدی - گروه مهندسی آبخیزداری، دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی، دانشگاه تربیت مدرس، نور، ایران
فهیمه میرچولی - گروه مهندسی آبخیزداری، دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی، دانشگاه تربیت مدرس، نور، ایران
عطااله کاویان - گروه مهندسی آبخیزداری، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری

افزایش جمعیت و نیز نیاز به مواد غذایی باعث شده است که بخش کشاورزی، بزرگترین مصرف کننده آب در جهانباشد. به علاوه حدود یک سوم زمین های کشاورزی در جهان تحت تاثیر فرسایش خاک قرار دارند. بر همین اساس،در پژوهش حاضر به منظور ارزیابی تاثیر کشاورزی (کشت برنج) بر میزان هدررفت خاک و نیز مقدار آب مصرفی،از مدل جهانی هدررفت خاک اصلاح شده (RUSLE) و نیز مفهوم محتوای آب مجازی در مزارع برنج موجود درزیرآبخیزهای مختلف حوزه آبخیز تالار استفاده شد. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که مقدار متوسط هدررفتخاک در اراضی کشت برنج از حداقل ۱/۷ تن در سال برای زیرآبخیز شماره ۶ تا ۵۵/۶ تن در سال برای زیرآبخیزشماره ۴ متفاوت می باشد. همچنین میزان محتوای آب مجازی در این مزارع با مقدار متوسط ۱/۴ میلیون متر مکعباز حداقل ۰/۰۰۱ تا ۱۰ میلیون متر مکعب به ترتیب برای زیرآبخیز شماره ۶ و ۱۲ محاسبه شد. همچنین ارزشاقتصادی هدررفت خاک بطور متوسط در این آبخیز معادل ۴۵۰۲۶۲۵۱۶۲۴۰۰ ریال برآورد شد. نتایج حاصل از اینمطالعه به مدیران و سیاست گذاران برای اتخاذ تصمیم های مناسب برای حفاظت از منابع آب و خاک و حمایت ازالگوی پایدار کشاورزی با هدف حفظ امنیت غذایی کمک خواهد کرد.

فرسایش خاک، محتوای آب مجازی، کاربری اراضی، مدیریت جامع حوزه آبخیز