فاتح شاکری - گروه علوم سلولی ملکولی، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
مرضیه قلاسی - گروه علوم سلولی ملکولی، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
شهره آریایی نژاد - بخش زیست شناسی سامانه ها، پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی ایران ABRII، کرج
الهه معتمدی - بخش نانوتکنولوژی، پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی ایران ABRII، کرج

آنزیم زایلاناز از آنزیم های کاربردی در تجزیه ضایعات کشاورزی و بیومس ها می باشد. تثبیت آنزیم باعث بهبود خواص آنزیم می شود از قبیل افزایش طول عمر آنزیم، توانایی استفاده مجدد از آنزیم، جداسازی آنزیم از محصول و استفاده از آنزیم در شرایط دمایی و pH های متغیر را میدهد. در این مطالعه آنزیم زایلاناز بر روی دو بستر هیدروژل بر پایه پلیمرهای طبیعی سدیم آلژینات M۱ و کیتوزان M۲ تثبیت شد. pH بهینه برای نمونه M ، ۱ ۸۰ بود و برای نمونه .. M ۲ pH بهینه .. ۳۰ را نشان داد. فعالیت کاتالیزوری آنزیم های تثبیت شده در هر دو نمونه بیشتر از آنزیم آزاد بود فعالیت کاتالیزوری آنزیم آزاد، M۱ و M۲ به ترتیب ۴۹.۸، ۷۴.۲، ۶۷.۱% بود. در نمونه M۱ آنزیم تثبیت شده دوام و طول عمر فعالیت کاتالیزوری بیشتری را نشان داد. نمونه M۱ پس از دوازده دور استفاده مجدد فعالیت کاتالیزوری ۳۷.۱% و M۲ ۸.۵% فعالیت اولیه خود را نشان داد

تجزیه ضایعات کشاورزی، تثبیت آنزیم، آنزیم زایلاناز، هیدروژل، آلژینات، کیتوزان