علی صابرپور - دانش آموخته دکتری حقوق بین الملل دانشگاه آزاد اسلامی

تحریم ها در حقوق بین الملل، مجموعه ای از اقدامات با ماهیت اجباری هستند که هدف آنها وادار ساختن دولت ها، بازیگران بین المللی یا افراد غیر متعهد به رعایت هنجارهای حقوق بین الملل یا پیروی از خواست و سیاست مورد نظر نهاد صادر کننده تحریم می باشد. اعمال چنین تحریم هایی در مورد ایران و سایر کشورها پیامدهای منفی بر محیط زیست به همراه داشته است که شامل: استفاده بی رویه از ذخایر طبیعی، محدودیت در واردات بنزین، ایجاد محدودیت در انتقال دانش و فناوری های زیست محیطی، محدودیت در همکاری های بین المللی و اخلال در روند آموزشی دانشجویان ایرانی در خارج از کشور و... می باشد؛ به گونه ای که محیط زیست از شمار اولویت های دولت و مردم خارج شده است. در کشورهای دیگر نیز، تحریم موجب گسترش فقر، جنگل زدایی، آلودگی هوا، آلودگی منابع آب، فرسایش خاک و... گردیده است. از این حیث از آنجا که اعمال تحریم ها موجب تنبیه دسته جمعی و فشار بر کل یک جامعه می شوند، با تعهدات پذیرفته شده بین المللی نظیر منشور ملل متحد، اعلامیه هزاره سازمان ملل متحد، منشور جهانی طبیعت و.. ناسازگار است. این تحقیق با روش توصیفی تحلیلی مورد بحث قرار گرفته است

تحریم، محیط زیست، تعهدات، حقوق بین الملل.