محمد بیجاری - دانش آموخته کارشناسی ارشد مطالعات منطقه ای دانشکده روابط بین الملل
سید محمدرضا قدمگاهی - دانشجوی کارشناسی ارشد علوم سیاسی دانشگاه فردوسی مشهد

این مقاله در نظر دارد با بهره گیری از مکتب کپنهاگ به بررسی نحوه شکل گیری و همچنین مدیریت بحران سلاح های شیمیایی سوریه در سال ۲۰۱۳ بپردازد و نشان دهد که چگونه بازیگران مخالف دولت سوریه یک امر سیاسی را تبدیل به یک امر امنیتی و تهدیدی علیه صلح و امنیت بین المللی کردند و سپس چگونه سوریه و برخی بازیگران همسو با آن توانستند با امنیتی زدایی از موضوع سلاح های شیمیایی سوریه، آن را به یک امر سیاسی مبدل کنند و از این طریق مانع از وقوع جنگ و سقوط دولت سوریه شوند. پرسش اصلی این پژوهش این است که چگونه پرونده سلاح های شیمیایی سوریه تبدیل یه یک بحران بین المللی شد و چگونه این بحران با اقدامات سیاسی مهار گردید. فرضیه این نوشتار این است که قدرت های غربی به ویژه ایالات متحده آمریکا با امنیتی سازی پرونده تسلیحات شیمیایی سوریه به دنبال براندازی نظام سیاسی این کشور و پیشبرد اهداف بین المللی خود در منطقه غرب آسیا بود و سوریه با پذیرش ابتکار خلع سلاح شیمیایی ارائه شده توسط ایران و روسیه (عضویت در معاهده منع سلاح های شیمیایی و امحای تسلیحات شیمیایی خود)، توانست از پرونده سلاحهای شیمیایی این کشور امنیتی زدایی کند

تسلیحات شیمیایی سوریه، مدیریت بحران بین المللی، امنیتی زدایی، مکتب کپنهاگ، خلع سلاح