پویان بازوند - شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب، اهواز
کامیار احمدپور - شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب، اهواز
محمدرضا نیک نام - شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب، اهواز

در طول سال های اخیر، فعالیت های تحقیقاتی در خصوص تزریق آب هوشمند در میادین نفتی، به طور قابل ملاحظه ای افزایش یافتهاست. تزریق آب هوشمند با بهینه نمودن ترکیب یونی و میزان شوری آب تزریقی یک روش امید بخش برای افزایش ضریب بازیافت نفتاست. طی دو دهه اخیر، مکانیزمهای متعددی به منظور توصیف عملکرد تزریق آب هوشمند در ازدیادبرداشت نفت ارائه شده است. با اینحال به دلیل واکنش های پیچیده شیمیایی و فیزیکی سهم هر کدام از مکانیزم ها در افزایش ضریب بازیافت نفت مشخص نشده است وپیش بینی عملکرد مخازن تحت تزریق آب هوشمند دشوار است. به همین دلیل مراکز تحقیقاتی از پروتکل های آزمایشگاهی مختلفیجهت ارزیابی تاثیر آب هوشمند بر افزایش ضریب بازیافت نفت استفاده نموده اند که هر کدام از این پروتکل ها دارای مزایا و معایبی میباشد. در این مقاله ابتدا کلیه مکانیزم های موثر شناخته شده در اثر تزریق آب هوشمند در مخازن ماسه سنگی و کربناته ارائه شده است.در ادامه آزمایشات تخصصی و پروتکل های آزمایشگاهی مورد استفاده مراکز تحقیقاتی معتبر دنیا جهت ارزیابی این روش ازدیادبرداشتبررسی و مقایسه شده است. آزمایشات و پروتکل های مذکور می تواند دستورالعمل جامعی برای انجام مطالعات آزمایشگاهی آینده جهتارزیابی تزریق آب هوشمند و آب کم شور در کشور باشند. در انتها شرایط ضروری و پارامترهای موثر به عنوان معیارهای غربالگری تزریقآب هوشمند در مخازن ماسه سنگی و کربناته جمع آوری و دسته بندی شده است و بر این اساس تزریق آب هوشمند در مخازن کربناتهبنگستانی مناطق نفت خیز جنوب مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. با توجه به شرایط و داده های آزمایشگاهی سنگ وسیال اخذ شده، این مخازن کاندید مناسبی جهت تزریق آب هوشمند می باشند.

تزریق آب هوشمند، ازدیادبرداشت نفت، مخازن کربناته، مخازن ماسه سنگی، ارزیابی آزمایشگاهی