ریحانه خرم دل شرفوئی نژاد - دانشجو کارشناسی ارشد مهندسی شیمی، دانشگاه شیراز
فرشاد فرشچی تبریزی - دانشیار بخش مهندسی شیمی، دانشگاه شیراز

زغال سنگ به عنوان سوختی فسیلی و تجدیدناپذیر از سالیان دور تا به امروز همواره نقش موثری در تامین انرژی داشته است. این سوختفسیلی دارای مزیتهایی از جمله هزینه کم، منبع فراوان و تکنولوژی ساده برای تولید برق میباشد. اما متاسفانه مشاهده شده است که این منبعسوختی در زمان احتراق باعث مشکلات زیست محیطی متعددی می شود. از جمله مهمترین آلاینده های خروجی در فرآیند احتراق زغال سنگوجود ترکیبات خطرناک جیوه است. در این مقاله، با توجه به توانمندسازی محاسبات کامپیوتری، احتراق زغال سنگ با هوا با استفاده از روشکمینه سازی انرژی آزاد گیبس به عنوان یک مورد مطالعاتی شبی هسازی و میزان نشر آلاینده فلز سمی جیوه، مدلسازی و بررسی شده است. ابتدااعتبار نتایج حاصله با سایر منابع مقایسه گردید و سپس غلظت ترکیبات جیوه با افزودن پارامترهای فشار، رطوبت و افزودن کلر در حضور رطوبتبررسی شد. نتایج نشان داد که با افزایش فشار طبق اصل لوشاتلیه باعث پیشروی واکنش ها به سمت تولید محصولات می شود؛ فلذا افزایش فشارگزینه مناسبی برای مهار (Hg(۰ نمی باشد. با افزودن رطوبت به ورودی کوره، روند تغییرات ترکیبات حاوی جیوه ثابت بوده فلذا افزودن رطوبتتاثیری براکسیداسیون جیوه نشان نداده است. اما نتایج مدلسازی نشان داد که افزودن همزمان ۴۰۰ (ppm از Cl) باعث شده که نمودار مهار وبه دام انداختن جیوه سیر نزولی را پیش گیرد.

احتراق زغال سنگ- کمینه سازی انرژی آزاد گیبس- مهار جیوه عنصری