فاطمه فرحمند - دانشجوی مقطع کارشناسی رشته آموزش ابتدایی مرکز خدیجه کبری دزفول، خوزستان، ایران
مرضیه عسکری - دانشجوی مقطع کارشناسی رشته آموزش ابتدایی مرکز خدیجه کبری دزفول، خوزستان، ایران
محمد زادمهر - دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد مدیریت منابع انسانی دانشگاه خوارزمی،تهران، ایران

تدریس یکی از عناصر اصلی فرآیند آموزش و پرورش است که در کارایی نظام آموزشی نقش موثری را ایفا می کند. تدریس در بیشتر مدارس به عنوان انتقال معلومات از ذهن معلم به شاگرد می باشد. استفاده معلمان از روش های تدریس سنتی و غیر فعال و ایجاد محیط یادگیریمنفعل موجب شده دانش آموزان نتوانند مهارت های مطالعاتی مستقل خود را پرورش داده و پتانسیل واقعی خود را رشد دهند. به نظر می رسدبرای حرکت به سوی تغییری مثبت در روند آموزش باید این مطلب که رغبت بر یادگیری مقدم بر یادگیری است را سرلوحه فعالیت های خود قراردهیم. فعال بودن دانش آموز در امر یادگیری آن قدر مهم است که بعضی ها ادعا کرده اند که معلم و تدریس خوب را می توان از میزان مشارکت ودرگیری دانش آموز در فعالیت های یادگیری شناخت. هدف از این پژوهش مقایسه روش های تدریس فعال و غیرفعال و بازده یادگیری حاصل ازآنها می باشد.

روش تدریس، آموزش و پرورش، یادگیری، روشهای تدریس فعال، روش های تدریس غیرفعال